Ο επίλεκτος πήρε το στέμμα του πρωθυπουργού αλλά…

Είναι αυτονόητο ότι ο εκλεκτός κάθε συστήματος έχει, και αναμφισβήτητα πρέπει να έχει, ή να ανέχεται τις ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά των αποτελούντων το σύστημα για να είναι ευνοούμενος.

Ο εκλεκτός και επίλεκτος του συστήματος δεν μπορούσε να είναι τίποτε το διαφορετικό από τους εντολείς του.

Όταν το μεταπολιτευτικό πολιτικοοικονομικό σύστημα διακυβέρνησης της χώρας  έχει αποδείξει στο μέγιστο την πολύπλευρη ανεπάρκειά του σε όλους τους βασικούς τομείς κυβερνητικής, με σημαίνοντα την  αναξιοκρατία, την διαπλοκή, τον νεποτισμό και έναν σύγχρονο κοτζαμπασισμό, δεν θα μπορούσε ο επιλεγμένος να ευαγγελίζεται διαφορετικές πρακτικές και να επιδιώκει διαφορετικές συνθήκες.

Η εκ των πραγμάτων διαφαινόμενη έλλειψη ηγετικού «πρωθυπουργικού προφίλ» έρχεται να προστεθεί στην επιδειχθείσα ανεπάρκεια μιας μίνιμουμ ικανότητας επιβολής του κύρους της έστω και δοτής πρωθυπουργίας και της δυνατότητας σχηματισμού μιας κυβέρνησης, η οποία να έχει τουλάχιστον το φύλλο συκής,  ότι είναι μια νέα κυβέρνηση, με νέα πρόσωπα και προϋποθέσεις.

Η όλη ιστορία προσομοιάζει, όσο και αν φαίνεται βαρύς ο χαρακτηρισμός, τοποθέτηση μαριονέτας με μαριονετίστες τα γνωστά κέντρα οικονομικοκοινωνικής εξουσίας και τα πολιτικά κόμματα ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ.

Η κατάρρευση του όποιου ηθικού κεφαλαίου και της όποιας δημόσιας τεχνοκρατικής εικόνας, την οποία είχε ως πρόσωπο ο επίλεκτος πρωθυπουργός ήρθε σύντομα, όταν οι εντολείς δεν δίστασαν, προκειμένου να διασφαλίζουν τα μικροκομματικά τους συμφέροντα, ανοικτά και αναιδώς να συγκαλούν παρασυμβούλιο των κομματικών υπουργών πριν το υπουργικό συμβούλιο.

Ο εκλεκτός λειτουργός και ταλαντούχος αυθεντικός υπάλληλος του συστήματος δεν ήταν, ούτε θα μπορούσε να είναι, τίποτε παραπάνω ή διαφορετικό από το αναμενόμενο και οπωσδήποτε πολύ λίγος για τις ιστορικές στιγμές που περνά η χώρα.

Οι θιασώτες και οι φίλοι του «εκσυγχρονισμού  του συστήματος», με την άμεση ή έμμεση εμπλοκή τους με το σύστημα, και συνεπώς στερούμενοι  το προνόμιο της αντικειμενικότητας, όπως ο πνιγμένος πιάνεται από τα μαλλιά του, θεώρησαν τον εκλεκτό του συστήματος  κατάλληλο για επίλεκτο και ως την μοναδική βραχυπρόθεσμη λύση στα αδιέξοδα που οδήγησαν την χώρα αυτοί οι ίδιοι και οι πολιτικές ελίτ του δικομματισμού.

Αναζητούσαν την εξισορρόπηση και αναστολή της ταχείας αποσύνθεσης  και ανατροφοδοτούμενης κατάρρευσης του πολιτικοοικονομικού μεταπολιτευτικού σκηνικού.

Φοβούμενοι  τα αποτελέσματα της οικονομικής κατάρρευσης του πελατειακού κράτους και των προνομίων της διαχείρισής του, για τον προσεταιρισμό και εγκλωβισμό ψηφοφόρων, και την  ταυτόχρονη απαξίωση του πολιτικού προσωπικού των κυβερνήσεων Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ,  η προσφυγή στις κάλπες ήταν αυτό, το οποίο πάση θυσία το σύστημα ήθελε να αποφύγει. 

Προς τούτο και χρησιμοποιώντας τα ελεγχόμενα μέσα επηρεασμού της κοινής γνώμης υποχρέωσαν τον πρωθυπουργό σε παραίτηση και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε αναξιοπρεπή πολιτική αναδίπλωση.

Αποσιωπώντας έντεχνα την πορεία και τη συμμετοχή του εκλεκτού του συστήματος και επίλεκτου για τον ρόλο του πρωθυπουργεύοντος, σε κεντρικές θέσεις κυβερνητικής πολιτικής και την εξ αυτών μερική αλλά σημαντική συνευθύνη του για την καταστροφική πορεία της χώρας, στον ρόλο του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος και του εξέχοντος οικονομικού συμβούλου πρωθυπουργών, επιχειρήθηκε ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης και η απαραίτητη για το σύστημα πίστωση χρόνου, ανασύνταξης και αναπροσαρμογής, ώστε να επιτευχθεί προσπάθεια αναπαραγωγής και διαιώνισής του.   

Αποτέλεσμα ένας πολιτικός τσαρλατανισμός, στα όρια συνταγματικής εκτροπής, με 49 υπουργούς πρωταγωνιστές μιας διαφορετικής παράστασης παράνοιας και αμοραλισμού στη κορύφωση του ελληνικού δράματος που συνεχίζει να οδηγεί στην κατάρρευση της χώρας.

Ο λαβών το πρωθυπουργικό στέμμα επίλεκτος του συστήματος αποδείχθηκε ότι ήταν γυμνός. Γυμνός από πολλά βασικά και απαραίτητα για να μπορέσει να διαδραματίσει έναν θετικό ρόλο. Η επιλογή του, η επιβολή του και η στήριξή του μπορεί να εξυπηρετούσε τον σχεδιασμό των γνωστών κέντρων συμφερόντων αλλά φαίνεται ότι αυτή την φορά απέτυχαν παταγωδώς και εντυπωσιακά γρήγορα.  

Δυστυχώς το όνειρο των θαυμάτων είχε πολύ μικρή διάρκεια για όλους εκείνους που ήθελαν να πιστεύουν στον ερχομό του μεσσία –σωτήρα τεχνοκράτη.  Εκείνους που εγκλωβισμένοι στην μανιχαϊστική λογική πιστεύουν  και αναμένουν τον καλό, τον σωτήρα του έθνους, τον σύγχρονο από μηχανής θεό, που θα σώσει την παρτίδα και την πατρίδα. Οι εθισμένοι στην ανατολίτικη κουλτούρα και στον μύθο του αρχηγού-οδηγητή-σωτήρα για μια ακόμη φορά πρέπει να αισθάνονται απογοητευμένοι.

Ίσως μερικοί να ανακαλύψουν την αναγκαιότητα της συντονισμένης συλλογικής προσπάθειας στα πλαίσια  των σύγχρονων ευρωπαϊκών διαδικασιών και στην υπηρεσία των θεμελιωδών δημοκρατικών αξιών.

Το πρόβλημα όμως παραμένει και τα ερωτήματα επανέρχονται με επίταση.

Πόσο αντέχει η χώρα τον εσμό των παραγόντων του δικομματισμού και των ενεχομένων στην χρεοκοπία και στην απόγνωση μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας?

Για πόσο ακόμα η μεσαία τάξη θα παραμένει βουβή ενώ συνθλίβεται?

Τι θα συμβεί όταν η χειμαζόμενη βωβή πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας αντιδράσει στην επερχόμενη ολική εξαθλίωσή της, η οποία είναι πλέον ορατή?   

Ίδωμεν!

26/12/2011

Παναγιώτης Κουτσοπίνης

Υ.Γ. 1. Οι δυτικότροπες συσκευασίες με ανατολίτικο περιεχόμενο και οι μεταμοντέρνες ετικέτες σε μεσαιωνικές συμπεριφορές είναι αυταπάτες, οι οποίες τελικά οδηγούν σε καταστροφές.

2.  Επισυνάπτω το ζητούμενο: Σχηματισμός κυβέρνησης συνεργασίας μετά από εκλογές, με ξεκάθαρες αναλυτικές  συμφωνίες πάνω σε ένα κυβερνητικό πρόγραμμα πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής σταθεροποίησης και ανάπτυξης με δίκαιη κατανομή των βαρών και θυσιών. Απαραίτητο στοιχείο ένα ξεκάθαρο και λεπτομερές σχέδιο ριζικής αναδιάρθρωσης και αναδιοργάνωσης του διοικητικού μηχανισμού σε κατεύθυνση αποκέντρωσης και ευελιξίας ώστε να επιτευχθεί η ζητούμενη αποτελεσματικότητα μιας σύγχρονης κρατικής μηχανής, η οποία θα μπορεί να είναι αρωγός σε μια αναπτυξιακή προσπάθεια και όχι τροχοπέδη. Δημιουργία κλίματος ευνομίας και αξιοκρατίας με την πάταξη κάθε μορφής νεποτισμού και συντεχνιακών συμπεριφορών. Εγγύηση η συμμετοχή φερέγγυων προσώπων και η καθιέρωση δομών, οι οποίες θα διασφαλίζουν διαφάνεια και έλεγχο. Εν ολίγης να "μην συμφέρει να είσαι διαπλεκόμενος, λαμόγιο, μιζαδόρος και κρατικοδίαιτος άεργος". Αυτά ας είναι το μίνιμουμ και η αρχή. Τα υπόλοιπα στην πορεία.

Ζητούμενο και προϋπόθεση η ψυχοκοινωνική ανάταξη

Η ελληνική κοινωνία, ως σύνολο, νομίζω ότι πρωτίστως χρειάζεται μια πολύπλευρη ψυχοκοινωνική ανάταξη,  με καθολικό αναπροσδιορισμό του συστήματος αξιών λειτουργίας της , και ως απαραίτητη προϋπόθεση για να επιχειρηθεί οποιαδήποτε προσπάθεια οικονομικής ανάταξης και ανάπτυξης.

Με τα υπάρχοντα δεδομένα, αποτέλεσμα της μακρόχρονης πολιτισμικής, πολιτικής και ηθικής διολίσθησης, τα δεδομένα του homo neohellenicus, πιστεύω ότι έχουμε μπροστά μας μια επίπονη και άκρως επικίνδυνη ατραπό.

Με κλασσικούς όρους ανάλυσης κρίσεων, στην κρίση του σύνθετου αδιεξόδου της ελληνικής κοινωνίας, δυστυχώς βρισκόμαστε ακόμη στο πρώτο στάδιο. Αυτό της άρνησης.

Μπορεί ένα μικρό μέρος του κοινωνικού συνόλου να έχει κάνει κάποια περαιτέρω πρόοδο στην διεργασία, όμως τα μηνύματα που εκπέμπονται από την πλειοψηφία δείχνουν μία εμμονή στην άρνηση αποδοχής της σκληρής πραγματικότητας και μία προσπάθεια διαφυγής με αδιέξοδες κατασκευές φαντασιώσεων και μανιχαϊσμού.

Δυστυχώς αυτή η αδιέξοδη στάση τροφοδοτείται κατά πλειοψηφία από την  εγχώρια κυριαρχούσα πολιτικοκοινωνική ελίτ και την ευρωπαϊκή νεοσυντηρητική γαλλογερμανική κυριαρχία.

Διαγράφεται μία εκρηκτική κατάσταση, η οποία αν δεν ελεγχθεί με τους κατάλληλους πολιτικοκοινωνικούς χειρισμούς, πολύ φοβάμαι ότι θα γίνει αναπόφευκτη μία αυτοτροφοδοτούμενη διαλυτική πορεία με καταστροφικά αποτελέσματα σε όλους τους τομείς.

Δεν θέλω να είμαι απαισιόδοξος, αλλά νομίζω δικαίως, είμαι πολύ επιφυλακτικός.

Βλέπω την πλειοψηφία των κυρίαρχων κοινωνικοπολιτικών δυνάμεων να παραμένει εγκλωβισμένη στην προσπάθεια αναπαραγωγής του μοντέλου λειτουργίας  της μεταπολιτευτικής περιόδου και σε αναντιστοιχία με τις ανάγκες και τις διακηρύξεις  ορισμένης μερίδας εξ αυτών.

Στην πράξη και σημειολογικά οι κυρίαρχες ελίτ ενεργούν στην λάθος κατεύθυνση με αποτέλεσμα την διαιώνιση της βασικής παθολογίας των δομών και της λειτουργίας της ελληνικής κοινωνίας.

Δυστυχώς δεν διαφαίνεται ότι υπάρχουν οργανωμένες ή ότι έχουν την πολιτικοκοινωνική κυριαρχία οι δυνάμεις εκείνες οι οποίες, με γνώση και μεθοδικότητα, θα μπορέσουν να συμβάλουν στην ψυχοκοινωνική ανάταξη της ελληνικής κοινωνίας,  με τον καθολικό αναπροσδιορισμό του συστήματος των αξιών λειτουργίας της.

Υπάρχει ένας γενικότερος προβληματισμός, μια αγωνία και μια κινητικότητα για την δημιουργία ενός «νέου αφηγήματος για την ανάταξη» σε μια μειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας και του εκλογικού σώματος. Αυτό είναι περισσότερο διακριτό στα μέσα ηλεκτρονικής κοινωνικής δικτύωσης, στις αναρτήσεις ατομικών ιστοσελίδων, blogs, και στα σχόλια  αλλά και στις δημόσιες συζητήσεις ομάδων στο fb. Επίσης η αρθρογραφία πολιτών, ανεξάρτητων προσωπικοτήτων, πέραν από τους πληρωμένους κονδυλοφόρους των γνωστών συγκροτημάτων και συμφερόντων της δεδηλωμένης ή κρυφής διαπλοκής. 

Είναι ελπιδοφόρο ότι κάτι αρχίζει να κινείται, σημειολογικά να δημιουργείται, πέραν από τις ποικιλόμορφες και αμφιβόλου αποτελέσματος «κινηματικές εκφράσεις» του τύπου της "πλατείας" και του "δεν πληρώνω".

Η άνθηση συλλογικών μορφών αλληλεγγύης και προστασίας στα πλαίσια εθελοντικής προσφοράς (κοινωνικά παντοπωλεία, ιατρεία, φροντιστήρια, μη εμπορικές ανταλλαγές ειδών και βοήθειας κλπ.).

Η εκ των οικονομικών συνθηκών κατάρρευση του πελατειακού κράτους με την  δημοσκοπική καθίζηση του δικομματισμού  και την ταυτόχρονη ακύρωση της ρήσης του Ευγ. Αβέρωφ «όποιος φεύγει από το μαντρί τον τρώει ο λύκος», πολιτική καθιέρωση (δημοσκοπική εκτόξευση και πέραν αμφισβητήσεως είσοδο στη Βουλή) της ΔΗΜ.ΑΡ. αλλά και  την πιθανολογούμενη οκτωκομματική Βουλή, δείχνει την κινητικότητα της κοινωνίας σε συνθήκες πολιτικής ρευστότητας.

Τα παραπάνω αποτελούν δείγματα επαναπροσδιορισμού του συστήματος αξιών του κοινωνικού συνόλου.

Όμως,  δυστυχώς,  ακόμη συνεχίζεται στα σαλόνια, στους χώρους εργασίας, στους καφενέδες και τις ταβέρνες να αναπαράγεται ο χυλός του λαϊκισμού και των εκβιαστικών διλλημάτων των «ραδιοτηλεοπτικών καθοδηγητών» και της κάθε μορφής εκλαϊκευτών/ προαγωγών πολιτικής και επαγγελματιών πολιτικών της κεντρικής ή της κάθε τοπικής πολιτικής σκηνής.

Ταυτόχρονα στον μικρόκοσμο των κομματικών επιτελείων ο πολιτικαντισμός και οι ιδιοτέλειες δημιουργούν κλίμα ασφυξίας, απαξίωσης και αδρανοποίησης κάθε φωνής, πρότασης ή πρωτοβουλίας, η οποία διαταράσσει ισορροπίες και προγραμματισμούς έξω από τα πλαίσια της γνωστής καθιερωμένης στρατηγικής και πρακτικής.

Δίνεται η εντύπωση ότι έχουμε να διανύσουμε μεγάλη απόσταση ως κοινωνία ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες της πολύπλευρης ψυχοκοινωνικής ανάταξης,  την  οποία

θεωρώ απαραίτητη προϋπόθεση για να επιχειρηθεί οποιαδήποτε προσπάθεια οικονομικής ανασυγκρότησης, ανάταξης και ανάπτυξης.

18/12/11

Παναγιώτης Κουτσοπίνης

drpkouts@otenet.gr

Ενεργοί Πολίτες Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Στις 5/11 η Γραμματεία της ΔΗΜ.ΑΡ.  Β΄ Αθήνας επικύρωσε την εισήγηση και σήμερα με την  έγκριση της Π.Ε. της ΔΗΜ.ΑΡ.  Β΄ Αθήνας αρχίζει η προσπάθεια  για την περαιτέρω προώθηση και υλοποίηση.

 Καλούμαστε ως πολίτες, ως άνθρωποι και ως μέλη του κοινωνικού συνόλου, ανεξάρτητα ιδεολογικοπολιτικής τοποθέτησης και πιστεύω, ανεξάρτητα από προηγούμενες εντάξεις και δεσμεύσεις,  να επεξεργαστούμε και να υλοποιήσουμε και με την συνεργασία έγκυρων φορέων κοινωνικής αλληλεγγύης, ένα πρόγραμμα μορφών δράσης κοινωνικής αλληλεγγύης και προστασίας.

 Οι επιστημονικοί και συνδικαλιστικοί φορείς όλων των τάξεων και επαγγελμάτων, τα συνδικάτα, τα κινήματα πολιτών, οι εθελοντικές ομάδες, η Τοπική Αυτοδιοίκηση αλλά και μεμονωμένοι πολίτες μπορούν,  θέλουν και θα κάνουν περισσότερο από ένα κάτι, για να απλώσουμε ένα δίκτυ προστασίας απέναντι στους ανθρώπους που η κρίση δεν τους θίγει μόνο οικονομικά αλλά τους ισοπεδώνει και τους εξοβελίζει. 

Όλοι μαζί σαν Ενεργοί Πολίτες Κοινωνικής Αλληλεγγύης μπορούμε και πρέπει να δημιουργήσουμε το δίκτυ προστασίας και αλληλεγγύης.

Να το κάνουμε άμεσα και με πρώτο μέλημα την επιβίωση, την σωματική και ψυχική υγεία, την μόρφωση και την παιδεία.

(Π. Κουτσοπίνης 13/12/11)

Πρόγραμμα μορφών δράσης κοινωνικής αλληλεγγύης και προστασίας

για την Β΄Αθήνας

5/11/11

 

Στους χαλεπούς καιρούς που έρχονται ζητείται εθελοντική προσφορά και κοινωνική αλληλεγγύη

Η οικονομική κρίση αγγίζει και θα αγγίξει περισσότερο όλους μας. Άλλους περισσότερο και άλλους λιγότερο. Η μεσαία τάξη συμπιέζεται μέχρι εξαφάνισης  και τα οικονομικώς ασθενέστερα  στρώματα συνθλίβονται  Πολλοί συμπολίτες κινδυνεύουν να περάσουν από την φτώχεια στην εξαθλίωση.

Είναι καθήκον του κάθε πολίτη, ο οποίος δεν είναι «άτομο»  αλλά «άνθρωπος»,  να είναι τουλάχιστον αλληλέγγυος. Απαιτείται  να ξαναβρούμε ως κοινωνία την συλλογικότητα του «εμείς» στην γειτονιά, στο σχολείο, στην πόλη συμμετέχοντες ως ενεργοί πολίτες σε ένα κίνημα κοινωνικής αλληλεγγύης. 

Έχουμε σήμερα ένα σύστημα κοινωνικής προστασίας κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των ισχυρών ομάδων, αλλά εντελώς ακατάλληλο και ανέτοιμο να αντιμετωπίσει τις κοινωνικές συνέπειες της κρίσης.

Τα προσεχή χρόνια, με την φτωχοποίηση της μεσαίας αστικής τάξης και την εξαθλίωση των φτωχών στρωμάτων, η ελληνική κοινωνία θα αντιμετωπίσει πρωτόγνωρα προβλήματα.

Μια ολική διάσπαση του κοινωνικού ιστού θα επιφέρει μεταξύ άλλων και πρόβλημα επιβίωσης για μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού.

Στο παρελθόν η χώρα μας βίωσε περιόδους οικονομικής δυσπραγίας, ανέχειας, φτώχειας και πείνας. Κατόρθωσε να επιβιώσει στηριγμένη σε κοινωνικές δομές όπου το άτομο ένοιωθε και βίωνε ότι αποτελεί μέρος μιας συλλογικότητας,  όπως η ευρύτερη οικογένεια, η γειτονιά, το χωριό, το εργατικό και επαγγελματικό σωματείο, κλπ.

Οι ραγδαίες αλλαγές που έφερε η άναρχη αστικοποίηση του πληθυσμού με την ταυτόχρονη ρήξη των παραδοσιακών δομών λειτουργίας της κοινωνίας σε συνδυασμό με την οικονομική εξέλιξη μιας εν πολύς επίπλαστης ευμάρειας και ενός συστήματος αξιών προσαρμοσμένου στην εξυπηρέτηση ενός εγωιστικού υπερκαταναλωτικού μοντέλου ζωής έφερε μία μετατόπιση της κοινωνίας από το «εμείς» στο «εγώ».   

Εμπρός στην ορατή, και πλέον πανθομολογούμενη, μακρόχρονη ύφεση με την ταυτόχρονη χρεοκοπία του μέχρι σήμερα μοντέλου παραγωγής και ανάπτυξης της χώρας, την οικονομική κατάρρευση και εξαθλίωση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού από τις μέχρι σήμερα ακολουθούμενες οικονομικές πολιτικές έχουμε, για όλους μας και για τις επόμενες γενιές, το καθήκον  να αντιδράσουμε με ψυχραιμία, νηφαλιότητα και οξυδέρκεια.

Στην προσπάθεια αυτή καλούμαστε, δίπλα στις παλαιές δοκιμασμένες μορφές κοινωνικής αλληλεγγύης και προστασίας, να εισάγουμε στην καθημερινότητά μας και νέες μορφές λειτουργίας της κοινωνίας.

Η Κοινωνική Οικονομία ορίζεται ως ο χώρος που βρίσκεται ανάμεσα στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα της οικονομίας και όπου οι οικονομικές δραστηριότητες στοχεύουν σε κοινωνικούς σκοπούς· πρόκειται δηλαδή για δραστηριότητες μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που παράγουν κοινωνικό και ατομικό όφελος. Δίπλα από την εμπορευματική οικονομία (που υλοποιείται από τους οικονομικούς φορείς και ρυθμίζεται από τις δυνάμεις της αγοράς), και τη δημόσια ή κρατική (η οποία υλοποιείται από το κράτος με βάση την αναδιανεμητική αρχή), υπάρχει και η οικονομία που υλοποιείται από τους πολίτες με δική τους πρωτοβουλία και δεν διέπεται από την αρχή του ανταγωνισμού αλλά από τις αρχές της αμοιβαιότητας, της συνεργατικότητας  και της εμπιστοσύνης.

Στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, η κοινωνική οικονομία αποτελεί μια σημαντική θεσμικά διακριτή σφαίρα άσκησης κοινωνικής πολιτικής στην Ε.Ε. Στη χώρα μας η πρόκληση της κοινωνικής οικονομίας έχει να κάνει με μια νέα οργάνωση της διακυβέρνησης της κοινωνίας των πολιτών σε μια συγκεκριμένη και όχι μόνο συμβολική/δεοντολογική τροχιά. Στη χώρα μας, με τη μεγάλη άτυπη οικονομία της "επιβίωσης", η κοινωνική οικονομία αποτελεί τη βιώσιμη απάντηση κοινωνικής πολιτικής και ένα αναγκαίο πλαίσιο εφαρμογής του Ε.Σ.Π.Α. (2007-2013), με πολλαπλά κοινωνικά και οικονομικά οφέλη.

Για περισσότερα στο θέμα Κοινωνική Οικονομία βλέπε : http://www.dimokratikiaristera.eu/index.php?option=com_content&view=article&id=2415:2011-10-28-01-15-48&catid=111:epikaira

Καλούμαστε ως πολίτες, ως άνθρωποι και ως μέλη του κοινωνικού συνόλου, ανεξάρτητα ιδεολογικοπολιτικής τοποθέτησης και πιστεύω, ανεξάρτητα από προηγούμενες εντάξεις και δεσμεύσεις,  να επεξεργαστούμε και να υλοποιήσουμε και με την συνεργασία έγκυρων φορέων κοινωνικής αλληλεγγύης, ένα πρόγραμμα μορφών δράσης κοινωνικής αλληλεγγύης και προστασίας.

Θέλουμε να πιστεύουμε  ότι οι επιστημονικοί και συνδικαλιστικοί φορείς όλων των τάξεων και επαγγελμάτων, τα συνδικάτα, τα κινήματα πολιτών, οι εθελοντικές ομάδες, η Τοπική Αυτοδιοίκηση αλλά και μεμονωμένοι πολίτες μπορούν,  θέλουν και θα κάνουν περισσότερο από ένα κάτι, για να απλώσουμε ένα δίκτυ προστασίας απέναντι στους ανθρώπους που η κρίση δεν τους θίγει μόνο οικονομικά αλλά τους ισοπεδώνει και τους εξοβελίζει. 

Καθένας μπορεί να διατηρήσει την αυτονομία του και την δυνατότητα του με βάση την δική του φυσιογνωμία να αντισταθεί, να διεκδικήσει, να δράσει με τον τρόπο που θα επιλέξει.

Όλοι μαζί όμως σαν Ενεργοί Πολίτες Κοινωνικής Αλληλεγγύης μπορούμε και πρέπει να δημιουργήσουμε το δίκτυ προστασίας και αλληλεγγύης. Να το κάνουμε άμεσα και με πρώτο μέλημα την επιβίωση, την σωματική και ψυχική υγεία, την μόρφωση και την παιδεία.

Και προς τούτο

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:

Στην παρούσα συγκυρία και με την προδιαγραφόμενη εξέλιξη σημαντικής υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου για την πλειοψηφία  των κατοίκων της χώρας, πρέπει οι πολίτες μαζί με τους αιρετούς της Δημοτικής Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τους πολιτικούς, επαγγελματικούς και κοινωνικούς παράγοντες του κάθε Δήμου, να δεσμευτούν και να συμφωνήσουν σε ένα:

«ΤΟΠΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ»

και να υλοποιήσουν

1. "Κοινωνικό Παντοπωλείο"

Σε κάθε δήμο (εκεί που δεν έχουν ήδη δημιουργηθεί) δημιουργείται "Κοινωνικό Παντοπωλείο". Παρέχει δωρεάν είδη παντοπωλείου σε άπορες οικογένειες που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, βάσει συγκεκριμένων κοινωνικών κριτηρίων, σε συνεργασία με κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου και με την επίδειξη ειδικής κάρτας.

2. "Κοινωνικό Ιατρείο - Φαρμακείο"

Σκοπός η κάλυψη πρωτογενών αναγκών σε πρωτοβάθμιες ιατρικές υπηρεσίες και φάρμακα απόρων ασθενών. Με συμμετοχή εθελοντικής προσφοράς από ιατρούς και φαρμακοποιούς στον κάθε δήμο σε κτίριο του δήμου ή εθελοντικής προσφοράς κάποιου ιδιοκτήτη. Έκδοση Βιβλιαρίου Απορίας Ανασφάλιστου σε συνεργασία με κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου.

3. "Κοινωνικό Γραφείο Νομικής Στήριξης"

Σκοπός η κάλυψη πρωτογενών αναγκών σε νομικές υπηρεσίες. Με συμμετοχή εθελοντικής προσφοράς από νομικούς (δικηγόρους, συμβολαιογράφους, κλπ), εν ενεργεία ή συνταξιούχους, στον κάθε δήμο σε κτίριο του δήμου ή εθελοντικής προσφοράς κάποιου ιδιοκτήτη. Με χρησιμοποίηση Βιβλιαρίου Απορίας- Ανασφάλιστου σε συνεργασία με κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου.

4. "Κοινωνικό Γραφείο Ψυχολογικής – Κοινωνικής  Στήριξης"

Σκοπός η κάλυψη πρωτογενών αναγκών για ψυχοκοινωνική στήριξη.  Με συμμετοχή εθελοντικής προσφοράς από ψυχιάτρους, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, εν ενεργεία ή συνταξιούχους, στον κάθε δήμο, σε κτίριο του δήμου ή εθελοντικής προσφοράς κάποιου ιδιοκτήτη. Με χρησιμοποίηση Βιβλιαρίου Απορίας- Ανασφάλιστου σε συνεργασία με κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου.

5. "Κοινωνικό Ολοήμερο Σχολείο"

Σκοπός του προγράμματος είναι να αναπληρωθεί το έλλειμμα που παρουσιάζεται ,και που θα επιδεινωθεί, στην δημόσια βασική εκπαίδευση στο θεσμό του ολοήμερου σχολείου.  Σε συνεργασία με τους συλλόγους Γονέων και την συμμετοχή ενεργών ή συνταξιούχων εκπαιδευτικών, στα σχολεία του κάθε Δήμου.

6. "Κοινωνικό Φροντιστήριο Αλληλεγγύης"

Σκοπός του προγράμματος είναι να προσφερθεί η απαιτουμένη φροντιστηριακή στήριξη σε μαθητές που δεν έχουν οικονομική δυνατότητα. Τα μαθήματα θα περιλαμβάνουν τόσο μαθήματα στήριξης για τις πανελλαδικές εξετάσεις όσο και μαθήματα ξένων γλωσσών. Το πρόγραμμα θα οργανωθεί από την τοπική ΕΛΜΕ με την στήριξη του Δήμου και θα διδάσκουν εθελοντές καθηγητές εν ενεργεία και συνταξιούχοι.

7. "Κοινωνικό Ανταλλακτήριο"

Σκοπός του προγράμματος είναι η λειτουργία από τον Δήμο, σε κτίριο του Δήμου, με υπαλλήλους του και εθελοντές ενός ανταλλακτηρίου ειδών. Βιβλία, ρούχα, μικροσκόπια, διακοσμητικά αντικείμενα κλπ σε καλή κατάσταση και με την αντίστοιχη καμπάνια για προώθηση της φιλοσοφίας «Μην πετάξεις τίποτα... αντάλλαξέ το».  Δημιουργία και λειτουργία ηλεκτρονικής σελίδας "Ανταλλακτήριο" όπου οι ενδιαφερόμενοι θα προσχωρούν στην αμοιβαία προσφορά και ανταλλαγή κάθε είδους  προϊόντων και υπηρεσιών μεταξύ τους χωρίς χρήματα μέσω προσωπικών συνεννοήσεων.

8. "Κοινωνική Στέγη"

Κατάλληλοι επίσης χώροι ιδιοκτησίας του Δήμου μπορεί να αποδοθούν για επαγγελματική χρήση και στέγαση σε  επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας οι οποίες πρέπει να ενθαρρυνθούν ως έμμεση επιδότηση για την διευκόλυνση της λειτουργίας τους.

Με την νομική έννοια της «θεμιτής κατοχής», και το σκεπτικό ότι μια σχολάζουσα ιδιοκτησία, και όχι μόνο, αξιοποιείται με μεσεγγυητή την αυτοδιοίκηση για σοβαρό κοινωνικό σκοπό, όπως η στέγαση άστεγων.

Κατάλληλα ακίνητα της ΚΕΔ και της Εκκλησιάς και σχολαζουσών κληρονομιών αποδίδονται  μέσω του δήμου σε φτωχές οικογένειες με πολύ χαμηλό τίμημα (διαδικασίες ανάλογες με τα προγράμματα εργατικής κατοικίας) και βασική υποχρέωση των ενοίκων να προβούν στην μερική ανακαίνιση των παραχωρημένων διαμερισμάτων και την καλή συντήρησή τους.

9. "Κοινωνικοί Λαχανόκηποι"

Δημιουργία υποδομών για την διευκόλυνση της «επιβίωσης των δημοτών» και την οικολογική ευαισθητοποίηση, με ταυτόχρονη βελτίωση του αστικού και περιαστικού χώρου και την άμεση επαφή του ευρύτερου πληθυσμού με τις πρακτικές των καλλιεργειών και των κηπευτικών εργασιών.
Ο Δήμος οργανώνει σε κατάλληλους χώρους δημόσιων, μη δασικών γαιών, σύνολα οικογενειακών βιολογικών λαχανόκηπων μικρής επιφάνειας. Στόχος είναι η διευκόλυνση παραγωγής βρώσιμων λαχανικών για τις ανάγκες της οικογενειακής κατανάλωσης (αυτοκατανάλωση), η ενασχόληση «ερασιτεχνών καλλιεργητών» με την γη και μάλιστα με βιολογικές γεωργικές πρακτικές.
Οι ενδιαφερόμενοι –ιδανικά γονείς με τα παιδιά τους- θα μπορούν να μισθώνουν, με συμβολικό αντίτιμο (το οποίο θα εξασφαλίζει τα βασικά λειτουργικά έξοδα των κήπων, τις στοιχειώδεις υποδομές που απαιτούνται, όπως άρδευση και περιφράξεις) καλλιεργήσιμους χώρους της τάξης των 50 -100 τ.μ., ο καθένας (περιφραγμένους, με οργανωμένη άρδευση που θα εξοικονομεί νερό από γεώτρηση της περιοχής ή βιολογικό καθαρισμό) για να καλλιεργούν λαχανικά της αρεσκείας τους.

Απαλλάσσονται αντιτίμου ενοικίασης τα άτομα προσδιοριζόμενα ως έχοντα την ανάγκη κοινωνικής αλληλεγγύης και προστασίας: Άνεργοι, Άποροι της Πρόνοιας , Δικαιούχοι του ΕΚΑΣ , Τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες (εισοδηματικά κριτήρια), ΑΜΕΑ (Άτομα με ειδικές ανάγκες), Συνταξιούχοι του ΟΓΑ

10. Κάρτα Κοινωνικής Συμπαράστασης
Ι. Με την Κάρτα Κοινωνικής Συμπαράστασης θα παρέχονται προνομιακές τιμές και εκπτώσεις στους κατόχους της σε συνεργασία με την Τοπική Αγορά του κάθε Δήμου.
ΙΙ. Αφορά στην έκδοση Κοινωνικού Εισιτηρίου (μειωμένο κατά 50%) για τις παραγωγές του κάθε Δήμου., με δικαιούχους τα άτομα προσδιοριζόμενα ως έχοντα την ανάγκη κοινωνικής αλληλεγγύης και προστασίας.

ΙΙΙ. Από 1η Ιανουαρίου 2012, οι τρίτεκνες οικογένειες εξισώνονται με της πολύτεκνες και απαλλάσσονται κατά 50% των δημοτικών τελών.

IV. Απαλλάσσονται από συνδρομές για παραγωγές του Δήμου δηλ.στα προγράμματα του Πνευματικού Κέντρου , του Αθλητικού Οργανισμού, τα τροφεία στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς, στα Θερινά Προγράμματα Δημιουργικής Απασχόλησης

Την κάρτα Κοινωνικής Συμπαράστασης δικαιούνται τα άτομα προσδιοριζόμενα ως έχοντα την ανάγκη κοινωνικής αλληλεγγύης και προστασίας.

Δημιουργείται Ειδικό Ταμείο Κοινωνικής Συμπαράστασης (με ειδικευμένο κωδικό στον Προϋπολογισμό εσόδων του Δήμου) με πηγές χρηματοδότησης που θα προέλθουν πρωτίστως από τη μείωση κατά τουλάχιστον 30% των μισθών ή αντιμισθιών των: Δημάρχου, Αντιδημάρχων, Γενικού Γραμματέα του Δήμου Προέδρου Δημοτικού Συμβουλίου, Προέδρων και Αντιπρόεδρων των Νομικών Προσώπων του Δήμου. Η μείωση του 30% των μισθών και αντιμισθιών θα είναι πολιτική απόφαση και θα εναπόκειται στη βούληση του καθενός να πράξει ανάλογα με τη συνείδησή του. Οι εισφορές στο Ειδικό Ταμείο Κοινωνικής Συμπαράστασης θα δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του Δήμου και τα έσοδα θα διατίθενται αποκλειστικά στη χρηματοδότηση των Νομικών Προσώπων που καταργούν της συνδρομές των πολιτών κατόχων κάρτα Κοινωνικής Συμπαράστασης στα προγράμματά τους.

Για τη μείωση των γενικότερων εξόδων αλλά και για την εξοικονόμηση πόρων για της παραπάνω δωρεάν παροχές, θα καταργηθούν ή θα συγχωνευθούν τα απαραίτητα νομικά πρόσωπα του Δήμου, τα οποία θα ενσωματωθούν στις υπηρεσίες του Δήμου.

Απαραίτητη προϋπόθεση η κοστολόγηση των παροχών και το ύψος των «διαφυγόντων» εσόδων εκ των συνδρομών και τροφείων από την χρησιμοποίηση της κάρτας Κοινωνικής Συμπαράστασης.

11. "Τοπικές Τράπεζες Ανταλλαγής  Βοήθειας (Υπηρεσιών)"

Πάροχοι υπηρεσιών «πληρώνονται» με κουπόνια – τίτλους ανταλλαγής βοήθειας (υπηρεσίας) – που εκδίδει η "Τοπική Τράπεζα Ανταλλαγής Βοήθειας (Υπηρεσιών)". Η αξιολόγηση της αξίας της βοήθειας (υπηρεσίας) είναι ευθύνη του Δ.Σ. της Τραπέζης  σε συνεργασία με τους εκπροσώπους των συλλογικοτήτων των διαφόρων παρόχων  βοήθειας (υπηρεσίας). Βλέπε και ανάλογες λειτουργίες ομοειδών πρωτοβουλιών στο εξωτερικό. Διαδικτυακή λειτουργία της προσφοράς/ζήτησης.

12.  "Μικρές Επιχειρήσεις Κοινωνικής  Οικονομίας"
Ο Δήμος θα πρέπει να εξετάσει τρόπους ενθάρρυνσης μικρών επιχειρήσεων κοινωνικής οικονομίας που γνωρίζουν μεγάλη διάδοση στις χώρες της Ευρώπης με διαφόρους τρόπους όπως χορήγηση στέγης, μειωμένα δημοτικά τέλη κλπ. Τέτοιες επιχειρήσεις μπορεί να είναι ενδεικτικά:

Κοινωνικό Αυτοδιαχειριζόμενο Καφενείο,

Κοινωνική Αυτοδιαχειριζόμενη Επιχείρηση κοινόχρηστων ποδηλάτων, επισκευών υποδημάτων, ρούχων κλπ.

13."Ενεργοί πολίτες - ενώσεις καταναλωτών"

Ενεργοί πολίτες δημιουργούν ενώσεις καταναλωτών οι οποίες έρχονται σε επαφή με ενώσεις παραγωγών για τη δημιουργία δικτύου προώθησης ποιοτικών προϊόντων στις καλλίτερες δυνατόν τιμές  ώστε να εξυγιανθεί η διακίνηση αγαθών χωρίς τα υπερκέρδη των μεσαζόντων. 

5/11/11

Η Γραμματεία Πολιτικής Επιτροπής Β΄ Αθήνας

…για να μην νομίζουν μερικοί ότι όλοι είναι αμνήμονες και ανιστόρητοι…

Ή ο χαμαιλεοντισμός των γνωστών «παπατζήδων»* της πολιτικής για την επιβίωση…

...ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΚΟΛΥΜΠΗΘΡΕΣ …Ή ΣΩΣΙΒΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ… ΓΙΑ ΠΑΣΟΚΟΥΣ ΚΑΘΕ ΔΙΑΜΕΤΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΩΠΕΙΟΥ…

Σταχολογώντας:

 1. Ο υπουργός κ.Καστανίδης και λοιποί ...

…Κάποιοι προσπαθούν για μια ακόμη φορά να πουλήσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες...

Οι κλασικοί «κερδοσκόποι» του αριστεροφανούς λόγου και της ουσιαστικής δεξιάς πρακτικής, τώρα ποντάρουν μεταξύ των άλλων και στο σύνθημα «αλληλεγγύη με οξυδέρκεια για να στηριχθεί το ΠΑΣΟΚ και η κεντροαριστερά...» …

2. Όσο για τον άλλο κ. υπουργό και πρώην γραμματέα του ΠΑΣΟΚ είναι κλασική περίπτωση κακοφορμισμένης οβιδιακής προσπάθειας μεταμόρφωσης που ξέφυγε...Παράκρουση μεγέθους ή η προσωποποίηση της πολιτικής αισχρότητας???…

real gr ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ VIDEO 1

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=xTN5YPq-EgI

real gr ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ VIDEO 2

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=fJXXhcCKkOg

3. Πολλά συμβαίνουν..."φαιδρά πορτοκαλέα"...

3.α. …Και ο κ. Καχριμάκης, σε ρόλο αντ΄αυτού (ΓΑΠ) , ομιλά   περί ηθικής και πολιτικής στο ΠΑΣΟΚ...

3.β. ….Και ο πάλαι ποτέ τσάρος της οικονομίας του εκσυγχρονισμού και του χρηματιστηρίου των 7000 μονάδων για τον σοσιαλισμό, δηλώνει ότι πολύ φοβάται ότι η Ελλάδα θα πτωχεύσει…."Το ΠΑΣΟΚ έχει συντριβεί ιδεολογικά" λέει ο κ.Παπακωνσταντίνου…  

http://www.skai.gr/player/tv/?mmid=221811

Λέτε να κατορθώσουν να μας τρελάνουν???

*Το "παπατζής" είναι κλασικός πολιτικός χαρακτηρισμός, με συγκεκριμένο εννοιολογικό περιεχόμενο, και απόλυτα κατάλληλος να χρησιμοποιείται σε συγκεκριμένες πολιτικές συμπεριφορές και πρακτικές. 

Και δυστυχώς για την χώρα, η οικογένεια Παπανδρέου και τα πεπραγμένα τους, για όσους έχουν μνήμη, νομίζω μετ΄επαίνων δικαιούται τον χαρακτηρισμό.

..Από το "θα έχουμε και Λαοκρατία" του Γεωργίου του 1ου στην απελευθέρωση, και την μετεμφυλιακή περίοδο, δια μέσου του "σοσιαλισμός στις 18", για να μην αναφερθούμε στά "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο" «βυθίσατε το ΧΟΡΑ-/mia culpa","pampers", «δωράκι-προμήθεια για την δουλειά», "δανεικά για την ροζ βίλα" κλπ" κλπ, του Ανδρέα Παπανδρέου ….και στα γνωστά από το "λεφτά υπάρχουν" στο "δημοψήφισμα" του ,ελπίζω, τελευταίου της οικογένειας, Γιώργου, αυτά είναι αρκετά ώστε να αξίζουν τον πολιτικό χαρακτηρισμό «παπατζήδες».

Όσο για τα πολιτικά υποκείμενα εκ του φυτωρίου των πρασινοφρουρών και των κάθε λογής Ηρακλειδών της Αλλαγής και εν συνεχεία του εκσυχρονιστικού ΠΑΣΟΚ, τα έργα και οι ημέρες τους είναι γνωστά και τα αποτελέσματα της πολιτικής τους παρουσίας τα ζήσαμε και τα βιώνουμε καθημερινά.

Η κοινωνική, πολιτιστική, πολιτική και οικονομική πτώχευση και εξαθλίωση της χώρας είναι η ζοφερή πραγματικότητα. Θύματα η συντρηπτική πλειοψηφία των ελλήνων.

Μόνο "πολιτικοί παπατζήδες"  μπορούσαν να το κατορθώσουν και επιπλέον να μην θέλουν να φύγουν από το πολιτικό προσκήνιο.

Αυτά τα λίγα...για να μην νομίζουν μερικοί ότι όλοι είναι αμνήμονες και ανιστόρητοι…

Κολυμπήθρες εξαγνισμού δεν πρέπει να υπάρχουν για κανέναν.

Σωσίβια πολιτικής επιβίωσης δεν πρέπει να υπάρξουν για άτομα τα οποία απαξίωσαν την πολιτική και είναι πλέον αφερέγγυα.

 5/12/11

Υ.Γ. 1.Συνωστισμός έξω από την στενή πόρτα στην Αγίου Κωνσταντίνου… και έχει και σχετικά μακρύ διάδρομο…
 

Υ.Γ. 2. Παρακαλώ αντικαταστήστε τη λέξη "παπάς" με τη λέξη "παπατζής" και απολαύστε την διαχρονικότητα :

«Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων τόσο πολύ κακής διανοητικής κατάστασης που πιστεύουν τα πάντα εκτός από εκείνα που υπαγορεύονται από φρόνηση και ορθολογισμό, και οι οποίοι είναι επιφυλακτικοί απέναντι στην σκέψη όπως ο υδρόφοβος απέναντι στο νερό. Αυτοί δεν θα μας διαβάσουν αλλά και δεν μας απασχολούν, το επαναλαμβάνουμε, δεν γράψαμε γι’ αυτούς. Το πνεύμα τους είναι η βοσκή των παπάδων, όπως τα πτώματα είναι βοσκή των σκουληκιών. Γράφουμε μόνο για τους φίλους της ανθρωπότητας και της Λογικής… Ας αφήσουμε τους υπόλοιπους στις χίμαιρές τους και ας μη φθονούμε τους παπάδες για μία τέτοια κατάκτηση. Συνεχίζουμε την πορεία μας χωρίς να σταματάμε για να υπολογίσουμε τους περισσότερους ή λιγότερους ψήφους που μπορεί κανείς να επιτύχει όταν προσβάλλει κατά μέτωπο την ευπιστία και αφού ξεσκεπάσαμε το άδυτο μέσα στο οποίο κρύβεται ο παπάς, ας μην ελπίζουμε ότι θα προτρέψει να μας διαβάσουν εκείνοι που αυτός εξαπατά» 

(Charles Francois Dupuis, 1798).

Μέλος της ΔΗΜ.ΑΡ. στις εκλογές του Ε.Ε.Α.

ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ

ΚΙΝΗΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ

 

Ελένη Λεκάκη

Υποψήφια  Σύμβουλος
Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών 

  
Με άποψη, με θέσεις και με συγκεκριμένες προτάσεις.
  
Νέες πολιτικές και κοινωνικές πρακτικές στην υπηρεσία των μελών του Ε.Ε.Α.

...Για να γεφυρώνεται το όραμα με την καθημερινή ζωή...

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Είμαστε σε μια δύσκολη περίοδο οικονομικών δυσχερειών, οι οποίες προβλέπονται και βαίνουν επιδεινούμενες.
Είναι πέραν αμφισβητήσεως ότι η μεσαία αστική τάξη, στην οποία κοινωνικοοικονομικά  περιλαμβάνονται και τα πάνω από 250.000 μέλη του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών (Ε.Ε.Α.), τείνει στην φτωχοποίηση.
Η Ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζει πολύπλοκα και θεμελιώδη προβλήματα. Η προβλεπόμενη ολική διάσπαση του κοινωνικού ιστού θα επιφέρει σε πολλά από τα μέλη μας πρωτόγνωρες δυσκολίες.
Έχουμε  λοιπόν καθήκον προς τον ίδιο τον θεσμό του Επιμελητηρίου, προς όλα τα μέλη μας, εμάς τους ιδίους, αλλά και προς τις επόμενες γενιές να αντιδράσουμε με νηφαλιότητα, οξυδέρκεια και ψυχραιμία.
Ένα από τα πρωταρχικά καθήκοντα του νεοεκλεγομένου Δ.Σ. του Ε.Ε.Α. το οποίο θα προκύψει από τις  εκλογές 3ης έως 5ης Δεκεμβρίου 2011* νομίζω  ότι πρέπει να είναι η ουσιαστική στήριξη της κοινωνικής ομάδας που εκπροσωπεί με μία πολύπλευρη πολιτική αλληλεγγύης, και προστασίας.
Πιστεύω ότι ένα από τα πρώτα μελήματα του Ε.Ε.Α. πρέπει να είναι η επιβίωση, η σωματική και ψυχική υγεία, η μόρφωση και η παιδεία των μελών και των εξαρτωμένων οικογενειών τους.
Ανεξάρτητα από κομματική τοποθέτηση, από προηγούμενες εντάξεις και δεσμεύσεις, οφείλουμε να επεξεργαστούμε εμείς οι ίδιοι και να υλοποιήσουμε, ή να συνεισφέρουμε με τη συνεργασία εγκύρων φορέων κοινωνικής προσφοράς, ένα πρόγραμμα μορφών δράσης κοινωνικής αλληλεγγύης και προστασίας για τις πληττόμενες κοινωνικές ομάδες.
Ταυτόχρονα θεωρώ ότι το Ε.Ε.Α.  πρέπει στην πράξη και όχι στις διακηρύξεις να ξεφύγει από τον μέχρι σήμερα ουσιαστικά εισπρακτικό του ρόλο και να διαδραματίσει τον ρόλο που του έταξε ο νομοθέτης. Το Ε.Ε.Α. είναι ΝΠΔΔ και ως τέτοιο  οφείλει να  αποτελεί ένα πραγματικό σύμβουλο της πολιτείας προς την κατεύθυνση επίλυσης των προβλημάτων που κλονίζουν τους επαγγελματίες της Αθήνας, με υπόδειξη μέτρων και δημιουργία όρων και προϋποθέσεων, που θα εξασφαλίζουν την αναβάθμιση, την ανταγωνιστικότητα και αναπτυξιακή πορεία και τελικά την βιωσιμότητα των επαγγελματικών μας επιχειρήσεων. 
 Το Ε.Ε.Α. και η νέα αιρετή του Διοίκηση οφείλουν να δώσουν στις αρμοδιότητες που παρέχονται εκ του νόμου οντότητα και να τις μετουσιώσουν σε αληθινή προσφορά προς τα μέλη.
Το νέο Δ.Σ. πρέπει να υπηρετήσει τα επαγγελματικά ζητούμενα και να δώσει λύση στα προβλήματα των μελών με διαφάνεια, αποτελεσματικά και ανεξάρτητα, χωρίς πολιτικές δεσμεύσεις και πάντα με σεβασμό στις δημοκρατικές διαδικασίες και στο δημόσιο κοινωνικό συμφέρον.
Με κεντρικό άξονα τα παραπάνω κατέρχομαι στις εκλογές του ΕΑΑ για το Τμήμα Υπηρεσιών, συμμετέχοντας στο ψηφοδέλτιο της ανεξάρτητης παράταξης Ανανεωτική Κίνηση Επαγγελματιών.
Ζητώ την ψήφο σας για να συνεισφέρω, με την μακρόχρονη επαγγελματική, την επιστημονική και την κοινωνικοπολιτική εμπειρία μου, στην θετική και αποτελεσματική διαχείριση και πορεία της αιρετής Διοίκησης του Ε.Ε.Α. στην προσεχή κρίσιμη και δύσκολη για όλους μας τετραετία.

Αθήνα 1/12/11

Ελένη Λεκάκη

Ασφαλιστική Σύμβουλος

"Για ένα Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών του σεβασμού των ανθρωπίνων αξιών στην διαμόρφωση των αποφάσεων, της μέριμνας για την στήριξη των μελών στη δύσκολη περίοδο  της δυσπραγίας και της οικονομικής δυσχέρειας και για την στήριξη των αδυνάτων..."

 ...οι υποσχέσεις & τα σχέδια να γίνονται πράξη!!! 

 *Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την 3η, 4η και 5η Δεκεμβρίου 2011 στο  κτίριο του Ε.Ε.Α.,  Ελ. Βενιζέλου 44 & Χαρ. Τρικούπη, 2ος Όροφος, 106 79 ΑΘΗΝΑ, και ώρες 9:00 και 19:00.

Περί σταγονιδίων....

Από την Πολιτική Γελιογραφία

Βυζαντινολογίες ή ένα σύγχρονο αφήγημα???

Η παγκόσμια οικονομική φούσκα, η οποία  έχει τις ρίζες της στην δεκαετία του ΄70 με την κατάργηση του κανόνα του χρυσού, η φούσκα των αγορών που οδήγησε σε εικονική-πλασματική ανάπτυξη με τα πολύπλοκα χρηματοοικονομικά εργαλεία  του καπιταλισμού καζίνο, αυτή λοιπόν η φούσκα άρχισε να σκάει το ΄89, μπαλώθηκε συγκυριακά και ξανάσκασε με αρκετό θόρυβο το 2008 και τώρα πλέον καταρρέει.

Είναι ίσως η μεγάλη ευκαιρία για ολικό επαναπροσδιορισμό των αξιών και του μοντέλου ζωής και συνέχειας της ανθρώπινης ύπαρξης στον πλανήτη γη.

Η προσκόλληση σε παρωχημένα και  απαξιωμένα  ιδεολογικοπολιτικά μοντέλα και η επιδίωξη εφαρμογής τους, μόνο επιδείνωση της δυσχερούς κατάστασης μπορεί να επιφέρουν.

Ζητούμενο η επιστροφή στα βασικά και θεμελιώδη της ευρωπαϊκής σκέψης και κουλτούρας με τα γνωστά συνθήματα: ελευθερία-ισότητα-δικαιοσύνη-αλληλεγγύη.

Σε αυτόν τον άξονα καλείται να δημιουργήσει ένα σύγχρονο αφήγημα και να  πορευτεί η πραγματικά σύγχρονη αριστερά.  

Το μεγάλο δύσκολο ζητούμενο…πέρα από τις βυζαντινολογίες περί χρέους, ποσοστών ελλείμματος, κουρέματος, Παπαδήμου, Μέρκελ κλπ. και τις αψιμαχίες περί αριστεράς και μεταρρυθμιστικής ορθοφροσύνης…   

Είμαστε όλοι στον υπόνομο. Μερικοί όμως από μας κοιτάζουν τ΄άστρα! (Ουάιλντ)

Πριν λίγες ώρες ο πρωθυπουργός κ. Λουκάς Παπαδήμος έκανε τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης, η οποία μας προέκυψε μετά από μία πολιτικά άκρως υποτιμητική και εξωθεσμική διεργασία, στα όρια μιας ξεκάθαρα  συνταγματικής εκτροπής και η οποία δεν δικαιολογείται από τις δύσκολες συνθήκες,

Η επαναχρησιμοποίηση πλειάδας παλαιών και κατά πλειοψηφία αποτυχημένων υπουργών θέτει υπό αμφισβήτηση τον προσδιορισμό «νέα» και δεν αφήνει περιθώρια ενός ελπιδοφόρου ορίζοντα

Απογοητευτική, ως σύνολο, η εικόνα στα υπουργικά έδρανα με επιτομή τον κ. Πάγκαλο.

Καταθλιπτική η πληροφορία ότι οι κ.κ. Παπανδρέου και Καρατζαφέρης, ως ομαδάρχες, έδωσαν τις οδηγίες στάσεως, ή θέσεως στους υπουργούς εν όψει του υπουργικού συμβουλίου. Ο δε κος Σαμαράς διέγραψε έναν από τους αρχαιότερους βουλευτές της ΝΔ γιατί μίλησε περί «σταγονιδίων ακροδεξιών στην ΝΔ» και μετατόπιση από τις αρχές της, έμμεσα υπενθυμίζοντας, μαζί με τα παραπάνω, την απολυταρχική ως μοναρχική δομή των κομμάτων που συμμετέχουν και στηρίζουν την κυβέρνηση

Τέλειωσαν και οι πρώτοι σχολιασμοί από πάνελ και παράθυρα και το αίσθημα απόγνωσης και ασφυξίας επικαλύπτει το ευχάριστο δεδομένο ότι έχουμε, τουλάχιστον, μια κυβέρνηση και σταμάτησε το «τσίρκο» των τελευταίων ημερών.

Ως «μάνα εξ ουρανού» έφτασαν στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο μια σειρά κειμένων από την συλλογή του εκλεκτού πολίτη του κόσμου και στοχαστή Δημήτρη Ράπτη, ο οποίος με τιμά με την φιλία του.

Σήμερα αναρτώ ένα  από αυτά, το οποίο κατά την άποψή μου είναι σημαντικό να έχουμε μαζί μας στους δύσκολους καιρούς που βιώνουμε  και στους χαλεπούς πού έρχονται.

Ο τίτλος της σημερινής ανάρτησης είναι μια αγαπημένη φράση του συγγραφέα του κειμένου

(Π. Κουτσοπίνης)   

ΖΩΗ  ΠΕΖΗ  Ή  ΖΩΗ  ΜΕ  ΠΟΙΗΣΗ;

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΑΠΤΗ

 Ιδού η απορία

Σπουδαίο πράγμα η ωριμότητα! Σαν ήμουν νεώτερος, την περιφρονούσα. Τώρα που την απέκτησα, στο μέτρο που την απέκτησα, νοιώθω την αξία της.

Κάποτε είχα την εντύπωση πως, στη ζωή μου, γνώρισα χιλιάδες ανθρώπους'  μερικές δεκάδες πολύ καλά.

Οποία πλάνη! Τώρα ξέρω πως γνώρισα μόνο δυο: την Αντιγόνη και την Ισμήνη.  Υποχρεώθηκα από τα πράγματα να γνωρίσω τον άνθρωπο της πεζότητας' την Ισμήνη. Αλλά υπήρξα και καλότυχος να γνωρίσω τον Άνθρωπο του μεγαλείου, τον Άνθρωπο με άλφα κεφαλαίο κατά Διογένη'  την Αντιγόνη.

Δυο κατηγορίες ανθρώπων: Η μια, όχι πολύ μακριά απ' το κτήνος'  η άλλη, πολύ κοντά στο θείο, στην αγιοσύνη!

Είδα ανθρώπους πολλούς, παρα-πολλούς, να στοιβάζονται στο τραίνο της ζωής, χωρίς να ξέρουν πού θα τους βγάλει. Να περιφέρουν τα ράκη της ταπεινής τους ύπαρξης,  χωρίς οράματα, χωρίς σκοπό, αφυδατωμένοι και μικρόψυχοι, θύματα της κατανάλωσης και της εθελοτύφλωσης, υποχείριοι των δογμάτων και των δημαγωγών. Όλοι σαν ένας!

Άνθρωποι εφησυχασμένοι, που παροικούν την Ιερουσαλήμ έρποντας για την επιβίωση, χωρίς ανησυχίες, χωρίς προβληματισμούς, χωρίς ευαισθησίες. Άλλοι ευνοημένοι και άλλοι κακότυχοι. Άλλοι ευφυείς και άλλοι ανόητοι. Άλλοι πλούσιοι και άλλοι παρίες. Μα όλοι τους έτοιμοι να ενδώσουν, να συμβιβασθούν, να συρθούν.

Χωρίς ταυτότητα και χωρίς προορισμό. Παραδομένοι σε πλέγματα και σε εμπάθειες. Χαμένοι μέσα στις ασημαντότητες. Υποταγμένοι στο φαύλο κύκλο της αυτοσυντήρησης και στη ρουτίνα της καθημερινότητας, αγωνίζονται με πάθος να επιμηκύνουν μια ζωή που, καθώς η κάθε της μέρα είναι ίδια με την προηγούμενη και απαράλλαχτα όμοια με την επόμενη, στο τέλος είναι  σαν η ζωή τους να κράτησε μια μόνο ημέρα!

Τι τραγική ειρωνεία! Τι προδομένες υπάρξεις! Σίγουρα γι αυτούς, ο Παλαμάς έγραψε: "Στους ξέγνοιαστους, αλοίμονο, τους πρέπει να΄ναι δούλοι". Κι ο Βάρναλης συμπλήρωνε: "Πρώτο σου λάθος, να΄σαι δούλος. Δεύτερο, σε κατάδουλη εποχή"!

Είδα όμως κι ανθρώπους σπουδαίους. Ανθρώπους μεγαλόπνοους, πείσμονες, δυνατούς' μικρούς Θεούς!

Έζησαν και ζουν ανάμεσά μας, γεμάτοι φλόγα και οραματισμούς, ανοιχτοί σε κάθε τι το καινούργιο. Mε πιλότο τα ιδανικά τους και όχι τα ορμέμφυτά τους. Με αρχές και με συνέπεια.

Πρωτοπόροι και ριζοσπάστες. Μεγαλόκαρδοι και κοσμοπολίτες. Θιασώτες της ιπποσύνης και της ευγένειας.  Αρνούμενοι να συμπράττουν σε μικρότητες. Αλλεργικοί στο να επαναλαμβάνονται. Με μυαλό ν΄ αστράφτει, με ψυχή που να βράζει.

Που να διψούν ν΄ αλλάξουν την ανθρωπότητα, να φτιάξουν το δικό τους κόσμο, ν΄  ανακουφίσουν τον ανθρώπινο πόνο, ν΄ ανακαλύψουν, να γνωρίσουν, να εφεύρουν, να μεταρρυθμίσουν, να δημιουργήσουν. Που πιάνουν τη ζωή απ΄ τη ρίζα, στην ουσία της' που πιάνουν τον ταύρο απ' τα κέρατα!

Άνθρωποι που γνωρίζουν άριστα, όπως κι οι προηγούμενοι, πως η κατάληξη θα΄ναι μια, χους και μύκητες' μα που είναι αποφασισμένοι να πουλήσουν ακριβά τη λεοντή τους. Περαστικοί, αλλ' αποφασισμένοι ν' αφήσουν κάποια αχνάρια, όσο το δυνατό πιο βαθιά, στο πέρασμά τους.  Γνώστες του εφήμερου, μα αμετανόητοι εραστές της "Ιθάκης".

Δον-Κιχώτες, ίσως. Που δίνουν μάχες κατ΄ "ανεμομύλων". Μα παραδομένοι αμαχητί,  ποτέ!

Επαναστάτες, καινοτόμοι, ανήσυχοι, σκεπτικιστές, περίεργοι. Μερικές φορές και ιδιόρρυθμοι και ισχυρογνώμονες'  μα πάντα αξιόλογοι.

Τους απαντάς στο προσκεφάλι του πονεμένου και στο πλευρό του πλανεμένου. Τους βρίσκεις στο εργαστήρι με τον Πλανκ και τον Παστέρ, στην ιεραποστολή με τον Σβάιτσερ, στη Βαστίλλη με τον Νταντόν, στο πόντιουμ με τον Μότσαρτ, στο πολιορκημένο Μεσολόγγι με τον Μπάιρον! Τους βρίσκεις και στα μπουντρούμια του πύργου του Λονδίνου σαν τον Τόμας Μουρ, και με το κώνειο στο χέρι σαν τον Σωκράτη'  μα δεν τους βρίσκεις ποτέ με σκυμμένο τον αυχένα, με σφαλιστό το στόμα.

Λιγότεροι ασφαλώς απ' τους πρώτους, μα που αξίζουν. Άνθρωποι που αποτελούν τη συνείδηση της ανθρωπότητας' και  -γιατί όχι ;- το καμάρι της! Που, χάρη σ΄ αυτούς, δικαιούνται και οι άλλοι να υπάρχουν και να δηλώνουν ...πολιτισμένοι.

Άνθρωποι που, όπως λέει κι ο Νίκος Καζαντζάκης στην "Αναφορά στον Γκρέκο", δεν είναι χαλαρές, μα τεντωμένες χορδές. Που δε φοβούνται το τέντωμα μα τ΄ αποζητούν πιότερο, ανακράζοντας με δέος αλλά και πείσμα:  "Τέντωσέ με, Θεέ μου, κι ας σπάσω"!

Άνθρωποι πονεμένοι και βασανισμένοι. Πολλές φορές, αδικαίωτοι. Μα άνθρωποι ξεχωριστοί, πολύτιμοι. Γεμάτοι λεβεντιά. Που δεν θ΄ άλλαζαν τη μια και μοναδική στιγμή αβέβαιης δικαίωσης και ευτυχίας που κυνηγούν, την ουσία της ύπαρξής τους, με όλα τα καλά του κόσμου. Που κι όταν χάσουν ακόμα, θα μπορούν να φωνάξουν στους άλλους,  στους υποτιθέμενους νικητές, αυτό το περίφημο ενός περιώνυμου επαναστάτη: "Εμάς μας έμεινε η φλόγα' εσάς σας έμεινε η στάχτη"!

Ας τους μακαρίζει η ανθρωπότητα. Γιατί, χάρη σ΄ αυτούς, η ζωή αξίζει τον κόπο. Γιατί είναι εκείνοι που δίνουν ποίηση στη ζωή'  και άρα, την κάνουν υποφερτή!

[Δημοσίευση: "Ο. ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ"  / 1987 ]

ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ Η ΕΥΘΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΔΑΣΟΣ...ΟΧΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ...

Με την δημοσιευθείσα απόφαση της ΚΕ 10/11, ( http://www.dimokratikiaristera.eu/index.php?option=com_content&view=article&id=2460:2011-11-11-09-16-55&catid=53:2010-08-06-15-33-28&Itemid=144 )

η ΔΗΜ.ΑΡ. απέδειξε για μια ακόμη φορά,  ότι είναι η σύγχρονη ΑΡΙΣΤΕΡΑ της ΕΥΘΥΝΗΣ.

Μπορεί να συζητηθεί η πορεία προς την απόφαση...παραμένει όμως η ορθότητα της απόφασης.

Βεβαίως,  μερικοί φίλοι δυσανασχετούν και διαμαρτύρονται, δικαίως πιστεύω,  ότι ήταν μια όχι απόλυτα ορθολογική διαχείριση της χρονικής στιγμής για την  λήψη μιας απόφασης χωρίς να έχουν τουλάχιστον τεθεί όλα τα δεδομένα ώστε η όποια απόφαση να είναι βασισμένη σε μια ολοκληρωμένη εικόνα της πραγματικότητας. Επί του συγκεκριμένου πιστεύω ότι πρέπει να έχει κάποιος όχι μόνον ολόκληρο το κυβερνητικό σχήμα αλλά και τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης.

Είναι οφθαλμοφανές ότι μια εξωθεσμική διεργασία, στα όρια μιας ξεκάθαρα  συνταγματικής εκτροπής και η οποία δεν δικαιολογείται από τις δύσκολες συνθήκες, δεν θα μπορούσε να έχει επικρότηση από άτομα-πολίτες που θέλουν να υπερασπίζονται θεσμούς και νομιμότητα, θεμελιώδεις αξίες δημοκρατίας, οι οποίες πρέπει να είναι σταθερές και ανατρέψιμες μόνο με  επαναστατικό δίκαιο.

Αυτό και μόνο θα αρκούσε να είναι αρνητική η στάση της ΔΗΜ.ΑΡ. και να πει το ΟΧΙ σε μια κυβέρνηση, η οποία θα προέκυπτε μετά από ένα πρωτόγνωρο ρεσιτάλ πολιτικής απαξίωσης και συναλλαγής, το οποίο περαιτέρω καταβαράθρωσε την κυριαρχούσα πολιτική ελίτ και τους ανεπαρκείς ηγέτες του δικομματισμού στην κάθε ευρωπαϊκή δημοκρατική συνείδηση. 

Έχω την άποψη ότι η ΔΗΜ.ΑΡ. βρίσκεται σε μια μεταβατική πορεία από την ανελαστικότητα των δογμάτων της παραδοσιακής αριστεράς (και της απορρέουσας πολιτισμικής κληρονομιάς μιας μακρόχρονης πορείας σε παλαιο-νεοκομμουνιστικά  σχήματα και με τις ανάλογες συμπεριφορές), προς την ανίχνευση μιας ορθολογικής πολιτικής διερεύνησης της πραγματικότητας, με ενστερνισμό των απόλυτα δημοκρατικών αξιών και της ευρωπαϊκής πολιτισμικής και πολιτικής κληρονομιάς.

Αυτό νομίζω ότι είναι το σημαντικό και το ελπιδοφόρο, για να αποκτήσει και η ελληνική πολιτική σκηνή μια υπεύθυνη σύγχρονη αριστερά.

ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ Η ΕΥΘΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΔΑΣΟΣ...ΟΧΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ...

ΑΠΟΛΥΤΑ ΘΕΜΕΛΙΩΜΕΝΗ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΜΕ ΣΑΦΗΝΕΙΑ, Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜ.ΑΡ. ΓΙΑ ΤΟ ΟΧΙ ΣΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ.

11/11/11

Παναγιώτης Κουτσοπίνης,

όχι μέλος της Κ.Ε. ή κάποιας ομάδας ή οπαδός...αλλά με άποψη...

…και για τα διαδραματισθέντα στην Κ.Ε. 10/11, της οποίας το μεγαλύτερο μέρος παρακολούθησα... έφυγα λόγω κομματικής υποχρέωσης, ξαναγύρισα από συνάντηση στην Ηλιούπολη,…. και παρακολούθησα την τελευταία και...σημαντική πράξη...τα είδα όλα...και άκουσα τα σημαντικά...

Σαφώς υπάρχουν ομάδες και θα υπάρχουν...το θέμα όμως είναι ότι υπάρχουν οι οπαδοί...και οπαδοί σε επίπεδο ειδικά Κ.Ε. με ξινίζουν...αλλά τι να κάνουμε...αυτά έχει η δημοκρατία... και οι εκλογές...οι αρχηγοί της όποιας ομάδας κάνουν "λίστες" που περιέχουν και τους "...οπαδούς μας...το στρατό μας"...
Τώρα, το φαινόμενο του ..."ευκαιριακά επιστρατευμένου «οπαδού» στο βαθμό «στρατηλάτη» για μια συγκεκριμένη μάχη"...χρήζει εκτενέστερου σχολιασμού που δεν είναι του παρόντος...

Υ.Γ. Έγραψα σε ανύποπτο χρόνο (11/6/11):

"Οπαδοί και … μαζοποίηση" ( http://panayotiskoutsopinis.blogspot.com/2011/06/blog-post.html )

Δεν ταιριάζει στην ψυχοσύνθεσή μου, και στην όποια τυχόν πνευματική συγκρότηση διαθέτω, να είμαι οπαδός.

Κάπου πιστεύω ότι, η «οπαδοποίηση»  προϋποθέτει άμβλυνση κάθε λογικής και κάθε κριτικής σκέψης, κατάσταση η οποία αυτόματα  οξύνει την «αγελοποίηση» του ατόμου και  οδηγεί στον κατήφορο, που αργά ή γρήγορα, έχει  κατάληξη τον όχλο.

Τον όχλο που στην ουσία είναι η μαζοποίηση και η ομογενοποίηση του ατόμου, το οποίο έχασε την ατομική του αξιοπρέπεια και το οποίο άτομο γίνεται εύκολη λεία , υποχείριο προς διαβουκόληση από τον κάθε λογής «επιβήτορα  εξουσίας» για την γέννηση «τεράτων».

Π.Κ.

"Μαεστρική"...Και ο νοών νοείτο…

"Μαεστρική" η διαχείριση των διακυβευμάτων της τρέχουσας, δύσκολης, πολιτικής περιόδου από τον πρόεδρο Φώτη Κουβέλη.  

Και πιστεύω ότι ήταν πάρα πολλά αυτά που διακυβεύονταν. 

Επιτέλους η πραγματική αριστερά, η ΔΗΜ.ΑΡ,  βγαίνει από το περιθώριο και μετά από πάρα πολλά χρόνια  αποκτά  τον σεβασμό μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας και εμπνέει.

Αποδεικνύει ότι η σύγχρονη η αριστερά προσγειώνεται στην πραγματικότητα και απελευθερώνεται από το παρελθόν της.

Βάζοντας ταυτόχρονα  υποθήκες για την συσπείρωση υγειών πολιτικών δυνάμεων και την επιδοκιμασία ευρυτέρων κοινωνικών στρωμάτων. 

Και ο νοών νοείτο…

Για μια δύσκολη μέρα...

Από το fb Μεταρρυθμιστική Αριστερά και την φίλη Nelli Kassimati

Το πραγματικά "επαχθές χρέος" της Μεγάλης Ληστείας

 Αναδημοσιεύω σήμερα ένα διαφωτιστικό όσο και συγκλονιστικό κείμενο του Αθανασίου Χ. Παπανδρόπουλου, κείμενο που αλίευσα στην Πολιτική Επιθεώρηση,  (http://politicalreviewgr.blogspot.com) και το οποίο πρωτοδημοσιεύτηκε στο Athens Review of Books, τχ.23, Νοέμβριος 2011.

Ο εσμός των αυτοαποκαλούμενων εκπροσώπων "της αλλαγής" και "των μη προνομιούχων" επιτέλεσε ένα έργο μοναδικής αθλιότητας και αίσχους.

Μια σημαντική πτυχή της πρόσφατης πολιτικής ιστορίας. Για να θυμηθούν οι παλιοί και να γνωρίσουν οι νέοι.

Χωρίς περαιτέρω σχολιασμό, απλά γιατί κάθε παραπάνω λέξη θα ήταν περιττή. (Π. Κουτσοπίνης)

[Ο σοσιαλισμός της αστακομακαρονάδας] Είναι μία βροχερή Τετάρτη του Φεβρουαρίου 1981. Το βράδυ, σε μια ψαροταβέρνα του Χαλανδρίου, στον δρόμο προς Χολαργό, κοντά στο σπίτι του Χαρίλαου Φλωράκη, Γενικού Γραμματέα τότε του ΚΚΕ, συνευρίσκονται οι Ανδρέας Παπανδρέου, αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, Άκης Τσοχατζόπουλος, Γεράσιμος Αρσένης, Κωστής Βαΐτσος, Βάσω Παπανδρέου, Μένιος Κουτσόγιωργας και ο μετέπειτα δήμαρχος Χαλανδρίου Νίκος Πέρκιζας. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι σίγουρος για την εκλογική νίκη του «Κινήματος» στις εκλογές του Οκτωβρίου και η συζήτηση είναι πού θα βρεθούν τα απαραίτητα κεφάλαια για να μοιραστούν στις ορδές των «μη προνομιούχων» που ανυπόμονοι περιμένουν την ώρα της μεγάλης εισβολής. «Πρόεδρε, δεν υπάρχει πρόβλημα», λέει ο Γεράσιμος Αρσένης, μετέπειτα «τσάρος της οικονομίας», στον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ. «Το διεθνές σύστημα», επιμένει, «έχει μεγάλη ρευστότητα και θα βρούμε αρκετό χρήμα να φέρουμε στην Ελλάδα. Εξάλλου, τα επιτόκια είναι χαμηλά, όπως και το ελληνικό δημόσιο χρέος. Υπάρχουν έτσι περιθώρια να αντιμετωπίσουμε και αιτήματα για παροχές, αλλά και μία πιθανή φυγή κεφαλαίων στις ξένες τράπεζες από βιομηχάνους και μεγαλοεισαγωγείς…».

«Δηλαδή λεφτά υπάρχουν, Μάκη», τονίζει ευχαριστημένος ο Ανδρέας Παπανδρέου. «Θα μπορέσουμε έτσι να δείξουμε στον λαό ότι μοιράζουμε χρήμα. Ποιος ποτέ θα μάθει ότι αυτό είναι δανεικό… Θα λέμε σε όλους τους τόνους ότι είναι το χρήμα του κατεστημένου, που τώρα ανήκει στους Έλληνες…», προσθέτει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και δείχνει να απολαμβάνει το ουίσκι που πίνει.

«Οι γιαπωνέζικες τράπεζες ψοφάνε να δανείζουν χρήμα στην Ευρώπη, κύριε πρόεδρε», λέει στον Ανδρέα Παπανδρέου ο Κωστής Βαΐτσος, που είχε διεθνή εμπειρία από τη συμβουλευτική θητεία του σε χώρα της Λατινικής Αμερικής.