"Δεν υπάρχουν ιδέες -υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες- κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει"

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

…για να μην νομίζουν μερικοί ότι όλοι είναι αμνήμονες και ανιστόρητοι…


Ή ο χαμαιλεοντισμός των γνωστών «παπατζήδων»* της πολιτικής για την επιβίωση…

...ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΚΟΛΥΜΠΗΘΡΕΣ …Ή ΣΩΣΙΒΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ… ΓΙΑ ΠΑΣΟΚΟΥΣ ΚΑΘΕ ΔΙΑΜΕΤΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΩΠΕΙΟΥ…

Σταχολογώντας:

 1. Ο υπουργός κ.Καστανίδης και λοιποί ...
…Κάποιοι προσπαθούν για μια ακόμη φορά να πουλήσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες...
Οι κλασικοί «κερδοσκόποι» του αριστεροφανούς λόγου και της ουσιαστικής δεξιάς πρακτικής, τώρα ποντάρουν μεταξύ των άλλων και στο σύνθημα «αλληλεγγύη με οξυδέρκεια για να στηριχθεί το ΠΑΣΟΚ και η κεντροαριστερά...» …

2. Όσο για τον άλλο κ. υπουργό και πρώην γραμματέα του ΠΑΣΟΚ είναι κλασική περίπτωση κακοφορμισμένης οβιδιακής προσπάθειας μεταμόρφωσης που ξέφυγε...Παράκρουση μεγέθους ή η προσωποποίηση της πολιτικής αισχρότητας???…

real gr ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ VIDEO 1

real gr ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ VIDEO 2

3. Πολλά συμβαίνουν..."φαιδρά πορτοκαλέα"...

3.α. …Και ο κ. Καχριμάκης, σε ρόλο αντ΄αυτού (ΓΑΠ) , ομιλά   περί ηθικής και πολιτικής στο ΠΑΣΟΚ...

3.β. ….Και ο πάλαι ποτέ τσάρος της οικονομίας του εκσυγχρονισμού και του χρηματιστηρίου των 7000 μονάδων για τον σοσιαλισμό, δηλώνει ότι πολύ φοβάται ότι η Ελλάδα θα πτωχεύσει…."Το ΠΑΣΟΚ έχει συντριβεί ιδεολογικά" λέει ο κ.Παπακωνσταντίνου…  

Λέτε να κατορθώσουν να μας τρελάνουν???

*Το "παπατζής" είναι κλασικός πολιτικός χαρακτηρισμός, με συγκεκριμένο εννοιολογικό περιεχόμενο, και απόλυτα κατάλληλος να χρησιμοποιείται σε συγκεκριμένες πολιτικές συμπεριφορές και πρακτικές. 
Και δυστυχώς για την χώρα, η οικογένεια Παπανδρέου και τα πεπραγμένα τους, για όσους έχουν μνήμη, νομίζω μετ΄επαίνων δικαιούται τον χαρακτηρισμό.
..Από το "θα έχουμε και Λαοκρατία" του Γεωργίου του 1ου στην απελευθέρωση, και την μετεμφυλιακή περίοδο, δια μέσου του "σοσιαλισμός στις 18", για να μην αναφερθούμε στά "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο" «βυθίσατε το ΧΟΡΑ-/mia culpa","pampers", «δωράκι-προμήθεια για την δουλειά», "δανεικά για την ροζ βίλα" κλπ" κλπ, του Ανδρέα Παπανδρέου ….και στα γνωστά από το "λεφτά υπάρχουν" στο "δημοψήφισμα" του ,ελπίζω, τελευταίου της οικογένειας, Γιώργου, αυτά είναι αρκετά ώστε να αξίζουν τον πολιτικό χαρακτηρισμό «παπατζήδες».

Όσο για τα πολιτικά υποκείμενα εκ του φυτωρίου των πρασινοφρουρών και των κάθε λογής Ηρακλειδών της Αλλαγής και εν συνεχεία του εκσυχρονιστικού ΠΑΣΟΚ, τα έργα και οι ημέρες τους είναι γνωστά και τα αποτελέσματα της πολιτικής τους παρουσίας τα ζήσαμε και τα βιώνουμε καθημερινά.
Η κοινωνική, πολιτιστική, πολιτική και οικονομική πτώχευση και εξαθλίωση της χώρας είναι η ζοφερή πραγματικότητα. Θύματα η συντρηπτική πλειοψηφία των ελλήνων.
Μόνο "πολιτικοί παπατζήδες"  μπορούσαν να το κατορθώσουν και επιπλέον να μην θέλουν να φύγουν από το πολιτικό προσκήνιο.

Αυτά τα λίγα...για να μην νομίζουν μερικοί ότι όλοι είναι αμνήμονες και ανιστόρητοι…

Κολυμπήθρες εξαγνισμού δεν πρέπει να υπάρχουν για κανέναν.
Σωσίβια πολιτικής επιβίωσης δεν πρέπει να υπάρξουν για άτομα τα οποία απαξίωσαν την πολιτική και είναι πλέον αφερέγγυα.
 5/12/11

Υ.Γ. 1.Συνωστισμός έξω από την στενή πόρτα στην Αγίου Κωνσταντίνου… και έχει και σχετικά μακρύ διάδρομο…
 
Υ.Γ. 2. Παρακαλώ αντικαταστήστε τη λέξη "παπάς" με τη λέξη "παπατζής" και απολαύστε την διαχρονικότητα :
«Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων τόσο πολύ κακής διανοητικής κατάστασης που πιστεύουν τα πάντα εκτός από εκείνα που υπαγορεύονται από φρόνηση και ορθολογισμό, και οι οποίοι είναι επιφυλακτικοί απέναντι στην σκέψη όπως ο υδρόφοβος απέναντι στο νερό. Αυτοί δεν θα μας διαβάσουν αλλά και δεν μας απασχολούν, το επαναλαμβάνουμε, δεν γράψαμε γι’ αυτούς. Το πνεύμα τους είναι η βοσκή των παπάδων, όπως τα πτώματα είναι βοσκή των σκουληκιών. Γράφουμε μόνο για τους φίλους της ανθρωπότητας και της Λογικής… Ας αφήσουμε τους υπόλοιπους στις χίμαιρές τους και ας μη φθονούμε τους παπάδες για μία τέτοια κατάκτηση. Συνεχίζουμε την πορεία μας χωρίς να σταματάμε για να υπολογίσουμε τους περισσότερους ή λιγότερους ψήφους που μπορεί κανείς να επιτύχει όταν προσβάλλει κατά μέτωπο την ευπιστία και αφού ξεσκεπάσαμε το άδυτο μέσα στο οποίο κρύβεται ο παπάς, ας μην ελπίζουμε ότι θα προτρέψει να μας διαβάσουν εκείνοι που αυτός εξαπατά» 
(Charles Francois Dupuis, 1798).