Η παγκόσμια οικονομική φούσκα, η οποία έχει τις ρίζες της στην δεκαετία του ΄70 με την κατάργηση του κανόνα του χρυσού, η φούσκα των αγορών που οδήγησε σε εικονική-πλασματική ανάπτυξη με τα πολύπλοκα χρηματοοικονομικά εργαλεία του καπιταλισμού καζίνο, αυτή λοιπόν η φούσκα άρχισε να σκάει το ΄89, μπαλώθηκε συγκυριακά και ξανάσκασε με αρκετό θόρυβο το 2008 και τώρα πλέον καταρρέει.
Είναι ίσως η μεγάλη ευκαιρία για ολικό επαναπροσδιορισμό των αξιών και του μοντέλου ζωής και συνέχειας της ανθρώπινης ύπαρξης στον πλανήτη γη.
Η προσκόλληση σε παρωχημένα και απαξιωμένα ιδεολογικοπολιτικά μοντέλα και η επιδίωξη εφαρμογής τους, μόνο επιδείνωση της δυσχερούς κατάστασης μπορεί να επιφέρουν.
Ζητούμενο η επιστροφή στα βασικά και θεμελιώδη της ευρωπαϊκής σκέψης και κουλτούρας με τα γνωστά συνθήματα: ελευθερία-ισότητα-δικαιοσύνη-αλληλεγγύη.
Σε αυτόν τον άξονα καλείται να δημιουργήσει ένα σύγχρονο αφήγημα και να πορευτεί η πραγματικά σύγχρονη αριστερά.
Το μεγάλο δύσκολο ζητούμενο…πέρα από τις βυζαντινολογίες περί χρέους, ποσοστών ελλείμματος, κουρέματος, Παπαδήμου, Μέρκελ κλπ. και τις αψιμαχίες περί αριστεράς και μεταρρυθμιστικής ορθοφροσύνης…
