"Δεν υπάρχουν ιδέες -υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες- κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει"

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

Εν όψει της Κ.Ε, Μέρος 2ο -«Για την ακύρωση της ολιγαρχικής οπισθοδρόμησης της δημοκρατίας και την επαναφορά στους παραδοσιακούς θεσμούς της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας»




Ο Πασκάλ Μπρυκνέρ γράφει στον «Πειρασμό της αθωότητας»: «Είναι πολύ δύσκολο να είσαι ελεύθερος, κύριος και δημιουργός του πεπρωμένου σου. Η υπευθυνότητα είναι ένα αβάσταχτο φορτίο· μας αλυσοδένει με τις συνέπειες των πράξεών μας»

Η μετατόπιση του κέντρου πολιτικού διαλόγου και των σημαντικών πολιτικών αποφάσεων σε «συνάξεις κονκλαβίων» κεκλεισμένων των θυρών, αλλοίωσε και θα αλλοιώνει την φυσιογνωμία της ΔΗΜ.ΑΡ. ως κόμμα των μελών και της δημοκρατικής λειτουργίας, και ανεξάρτητα προθέσεων και διακηρύξεων, υπάρχει διολίσθηση σε πρακτικές ολιγαρχικής οπισθοδρόμησης  και αρχηγισμού.

Είναι σε αντίθεση με τις καταστατικές αρχές και την ουσιαστική δημοκρατική λειτουργία του κόμματος,  η οποία απαιτεί  το θεσμικό χώρο της συνεδρίασης της Κ.Ε.,  με την ευρύτητα και την ποικιλομορφία της και με ουσιαστική συμμετοχή των εκλεγμένων από το συνέδριο μελών της Κ.Ε.

Η μεθοδολογία των «αυλικών και των μονίμων ή των ευκαιριακών προνομιακών συνομιλητών του προέδρου» τους καθιστά «περιορισμένες ολιγαρχικές ομάδες» και ακυρώνει στην πράξη κάθε έννοια εσωκομματικής δημοκρατικής λειτουργίας καθιστώντας την Κ.Ε. διακοσμητικό στοιχείο, «ιμάντα» νομιμοποίησης προειλημμένων αποφάσεων ακυρώνοντας  ουσιαστικά την χρησιμότητά της  και τον καταστατικό σκοπό ύπαρξής της.

Συμβαίνει ακριβώς το ανάλογο που αναφέρει και ο Στέφανο Πετρουτσιάνι, καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης La Sapienza στο τελευταίο βιβλίο του με τίτλο «Democrazia» .
Α) Αποδυνάμωση του ρόλου του κοινοβουλίου ( στην περίπτωσή μας της Κ.Ε.)  προς όφελος της εκτελεστικής εξουσίας (ηγετικής ομάδας και Ε.Ε.) , συνδεδεμένη με τη συγκέντρωση των κυβερνητικών εξουσιών στο πρόσωπο του ηγέτη ( με παράλληλη διάδοση «προεδρικών» ιδεολογιών).
Β) Απαγκίστρωση και απέκδυση της ευθύνης των εκλεγμένων (μελών της Κ.Ε.) απέναντι στους εκλογείς (συνέδρους)
Γ) Άδειασμα από κάθε περιεχόμενο της εσωτερικής συζήτησης στα κόμματα ( στις οργανώσεις και στην Κ.Ε.) και όλο και πιο έντονη μετατροπή τους σε εργαλεία στην υπηρεσία του ηγέτη (της Ε.Ε., του προέδρου και της ηγετικής ομάδας).
Πρέπει απαραίτητα να είναι έτσι ???

Στην ουσία, η τάση φαίνεται να είναι εκείνη μιας πλήρους αποδυνάμωσης των πολιτών (των μελών του κόμματος αλλά και της Κ.Ε.) σε σχέση με τους εκλεγμένους αντιπροσώπους (της Ε.Ε.), της βάσης του κόμματος σε σχέση με τον ηγέτη, των μελών του κοινοβουλίου (των μελών της Κ.Ε.)  σε σχέση με την εκτελεστική εξουσία ( Ε.Ε. , ηγετική ομάδα και πρόεδρο), της ίδιας της εκτελεστικής εξουσίας ( Ε.Ε.) σε σχέση με τον πρωθυπουργό (πρόεδρο).

Τα μέλη της νέας Κ.Ε. καλούνται στην πράξη να συνεισφέρουν στην αναστροφή της τάσης αυτής, να προσπαθήσουν  για την ακύρωση της ολιγαρχικής οπισθοδρόμησης της δημοκρατίας και για την επαναφορά στους παραδοσιακούς θεσμούς της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.
17/10/2014
Παναγιώτης Κουτσοπίνης
Μέλος της Κ.Ε.

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014

Εν όψει της Κ.Ε, προϋποθέσεις για την ολική επαναφορά της ΔΗΜ.ΑΡ.



Αν το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς λειτουργήσει δημοκρατικά και αξιοκρατικά,
1) Σύμφωνα με τις αποφάσεις του συνεδρίου , χωρίς "κονκλάβια" και "υποταγή" στα κελεύσματα του "αρχηγού" ή των "αρχηγίσκων"
2) Η Κ.Ε. παίξει τον καθοδηγητικό της ρόλο σύμφωνα με το καταστατικό και τις αποφάσεις του 3ου  και τα μέλη της Κ.Ε. να πάρουν την ευθύνη της αυθύπαρκτης υπόστασης και του θεσμικού ρόλου ως μέρος της συλλογικότητας που καλείται να υπηρετήσει χωρίς "δεύτερες σκέψεις" την αυτονομία και την αυτοτέλεια της ΔΗΜ.ΑΡ.
3) Η Ε.Ε. γίνει εκτελεστικό όργανο των αποφάσεων της Κ.Ε.
4) Χρησιμοποιηθεί λειτουργικά και επικοινωνιακά κάθε μέσο που προσφέρεται για την συλλογική προσπάθεια επαναφοράς της ΔΗΜ.ΑΡ. στην πολιτική επικαιρότητα και προ πάντων στην αποκατάσταση της αξιοπιστίας και φερεγγυότητάς της στην συνείδηση των μελών και των στελεχών της αλλά πρωτίστως των πολιτών  και της ελληνικής κοινωνίας.
5) Ο πρόεδρος και τα «επικοινωνιακά» στελέχη με σαφήνεια, απολυτότητα και σταθερότητα προβάλουν την πολιτική που αποφάσισε το 3ο συνέδριο και αποφασίζει η Κ.Ε. χωρίς προσωπικές προβολές και ενδοιασμούς. Η πολιτική συγκυρία και η προεκλογική περίοδος που ήδη άρχισε δεν αφήνουν περιθώρια προσωπικών πολιτικών και διαφοροποιήσεων εκτός των συλλογικών οργάνων και του εσωκομματικού διαλόγου.

Αν όλα τα παραπάνω υλοποιηθούν, και με δεδομένο ότι ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας ακόμη δεν έχει «παγιώσει»  σταθερή κομματική προτίμηση,  η Δημοκρατική Αριστερά είμαι βέβαιος ‘ότι,  όχι μόνον μπορεί να εξασφαλίσει το 3% για την είσοδό της στην Βουλή αλλά θα μπορέσει να παίξει το σημαντικό ρόλο της υπεύθυνης και φερέγγυας δύναμης  στην κυβέρνηση προοδευτικής συνεργασίας που έχει ανάγκη ο τόπος.

Η πρώτη συνεδρίαση της εκλεγμένης από το 3ο συνέδριο Κ.Ε. καλείται να σηματοδοτήσει, με ωριμότητα και απόλυτη σαφήνεια στις επιλογές των προσώπων που θα εκλεγούν στην Ε.Ε., την απόφασή της να υπερασπιστεί τις καταστατικές αρχές, την δημοκρατική λειτουργία του κόμματος και τις αποφάσεις του συνεδρίου.

Για την ολική επαναφορά της ΔΗΜ.ΑΡ  απαιτείται η  ανανέωση της Ε.Ε. σε πρόσωπα και λειτουργία.

Οι «επαγγελματίες της πολιτικής /κατ΄ επάγγελμα πολιτικοί ηγέτες»  ας δουν τα αποτελέσματα της «ηγετικής τους» συμμετοχής στην Ε.Ε. και ας πράξουν το δέον.

Οι πολίτες, τα μέλη και τα στελέχη αναμένουν και παρατηρούν.
16/10/2014
Παναγιώτης Κουτσοπίνης
Μέλος της Κ.Ε.

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014

ΔΗΜ.ΑΡ. - Επανεκκίνηση ή, και ακριβέστερα, ολική επαναφορά…



Οι αρχές και οι ιδέες  που διακήρυξε στην ίδρυσή της και κατέγραψε  με τις συνεδριακές της αποφάσεις  η ΔΗΜ.ΑΡ.,  πήραν την εμβέλεια - το πολιτικό ανάστημα / το μπόι - της  ηγετικής ομάδας (με όποιες αλλαγές στην σύνθεσή της) και του κληρομικώ δικαίω μηχανισμού εν είδη προίκας από τον Συνασπισμό -και των ευκαιριακών κονκλαβίων των "εκλεκτών και μυημένων στην τέχνη" -  που διαμορφώθηκαν στην πορεία  του κόμματος στην Αγίου Κωνσταντίνου.  Δυστυχώς!

Επανεκκίνηση ή και ακριβέστερα ολική επαναφορά: H ΔΗΜ.ΑΡ. δεν ρευστοποιείται, δεν ετεροκαθορίζεται, δεν εκχωρείται και θα είναι παρούσα στις Πολιτικές εξελίξεις ως το Κόμμα της Σύγχρονης  Αριστεράς και της Πολιτικής Οικολογίας, ανοικτό στην Κοινωνία και για την Κοινωνία. 

Το 3ο συνέδριο ας γίνει το συνέδριο της ολικής επαναφοράς της ΔΗΜ.ΑΡ. στις ιδρυτικές της αρχές και στις αρχικές της διακηρύξεις. Για την ΔΗΜ.ΑΡ. που χρειάζεται η «μια άλλη Ελλάδα». 

Δίνοντας απάντηση στην σημερινή πολυσύνθετη κρίση, την οικονομική, την κοινωνική, την οικολογική και την πολιτισμική.

Η οικτρά πραγματικότητα μας βάζει μπροστά σε σταυροδρόμια και γεννά τεράστια ερωτηματικά.
Είναι οι μεγάλες προκλήσεις που ζητούν επιτακτικά ρεαλιστικές και άμεσες απαντήσεις.
Η εξελισσόμενη  οικονομική και κοινωνική κρίση παίρνει διαστάσεις ανθρωπιστικής αλλά  και οικολογικής καταστροφής.

Απαιτούνται πολύπλευρες ρήξεις με το αμαρτωλό παρελθόν και το νοσηρό παρόν.

Απαιτείται ολική ρήξη με τις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τις κατεστημένες παλαιοκομματικές λογικές, οι οποίες έχουν επηρεάσει και το κόμμα μας της Δημοκρατικής Αριστεράς, με αποτέλεσμα μια διολίσθηση σε αμφιθυμίες και στρογγυλέματα μακριά από τις ιδρυτικές αρχές και τις διακηρύξεις μας, παρουσιάζοντας έλλειμα και στο δημοκρατική και στο αριστερά. 
Απαιτείται ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο για μια σε προοδευτική κατεύθυνση αλλαγή, με ρεαλισμό και σταθερότητα, βαδίζοντας τον ειρηνικό και δημοκρατικό δρόμο για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό των δομών και της λειτουργίας της χώρας, μπορούμε να ξαναποκτήσουμε ως κόμμα την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό της Ελληνίδας και του Έλληνα πολίτη.
Απαιτείται η αταλάντευτη πίστη στις αρχές του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της σύγχρονης πολιτικής οικολογίας για την  διαμόρφωση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας.

Δεν χωρούν ερωτοτροπίες με τους εραστές της νεοφιλελεύθερης πολιτικής πρότασης.
Δεν μπορεί να είναι συνοδοιπόροι μας οι εκπρόσωποι του δήθεν εκσυγχρονισμού και του σημιτομπλερισμού.
Δεν μπορεί να είναι ομοτράπεζοι αυτοί που ενεργά συμμετείχαν από θέσεις ευθύνης στην καταστροφή της χώρας.

Συμπόρευση με αριστερές σοσιαλιστικές δυνάμεις και τις δυνάμεις της  πολιτικής οικολογίας. 
Μέλημα της ηγεσίας που θα προκύψει από το συνέδριό μας πρέπει να είναι η δημιουργική συμπόρευσή μας με αριστερές σοσιαλιστικές δυνάμεις και τις δυνάμεις της προοδευτικής πολιτικής οικολογίας.
Μόνο με αυτές τις δυνάμεις μπορούμε να συνδημιουργήσουμε ένα εναλλακτικό σχέδιο εξόδου από την κρίση που θα έχει την κοινωνία σε συνοχή όρθια και την οικονομία ζωντανή σε ανάπτυξη.

Εναλλακτικό σχέδιο εξόδου από την κρίση
Το εναλλακτικό σχέδιο εξόδου από την κρίση πρέπει να διασφαλίζει την ευρωπαϊκή προοπτική, με όρους δημοκρατίας και κοινωνικής συνοχής και να μετατοπίζει την πολιτική ζωή του τόπου σε προοδευτική και αριστερή σοσιαλιστική κατεύθυνση για την Ελλάδα της ισονομίας, της ισότητας των πολιτών, της κοινωνικής δικαιοσύνης και αξιοκρατίας, της πρόνοιας και της προστασίας των αδυνάτων.
Για μια άλλη Ελλάδα όπου το δημόσιο – το κοινωνικό συμφέρον και η οικολογική ευαισθησία θα υπερτερούν των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας, της αδηφάγου καπιταλιστικής κερδοφορίας και των όποιων συντεχνιών.

Φίλες και φίλοι,  Δημαρίτησες και Δημαρίτες
Ας ανοίξουμε πλέον τον δρόμο για το “άλλο κόμμα” που υποσχεθήκαμε με τις ιδρυτικές μας διακηρύξεις… Διότι, δυστυχώς, κάναμε αναπαραγωγή κομματικών δομών και λειτουργίας “παλαιάς κοπής”…
Θα τολμήσουμε να κάνουμε το κόμμα «όχημα νέας τεχνολογίας και σύγχρονων προδιαγραφών λειτουργίας» ή θα επιμείνουμε στην αναπαραγωγή «οχήματος ξεπερασμένης τεχνολογίας και παλαιών παλαιοκομματικών προδιαγραφών» ???
Το ερώτημα αυτό, το έθεσα στην ιδρυτική μας συνδιάσκεψη. Δυστυχώς παραμένει επίκαιρο!!!

Επί τον τύπο των ήλων
Επί τον τύπο των ήλων, φίλοι, Δημαρίτησες και Δημαρίτες… τώρα είναι απαραίτητη η «φυγή προς τα θεμελιώδη»… Πολιτική με αρχές, συνέπεια και ήθος  και όχι πολιτικάντικες πιρουέτες και «πολιτικά κόλπα παλαιάς κοπής».
Κανείς δεν ενδιαφέρεται για ένα κόμμα που συζητά τίνος κόμματος ποιά συνιστώσα θα αποτελέσει. Εάν θέλουμε να υπάρξουμε ως κόμμα (όχι ως συνιστώσα, τάση, πολιτικό φόρουμ ή ό,τι άλλο) πρέπει να διεκδικήσουμε τον αυτόνομο χώρο μας απέναντι σε όλους τους άλλους. 
Για να υπάρχει ελπίδα ανάταξης του εγχειρήματος που ξεκινήσαμε. Για να γίνει το άλμα προς τα εμπρός σε αυτό το συνέδριο… με τον εκδημοκρατισμό του κόμματος και το άνοιγμά του στα μέλη και στην κοινωνία...
Βάζοντας ένα τέλος στην πεπατημένη παλαιοκομματική τακτική των «ηγετικών πεφωτισμένων κλειστών κονκλαβίων» … και των παραγώγων της πολιτικής «Ελέω Θεού Βασιλεύς»…"
Με την νέα τεχνολογία του διαδικτύου η συμμετοχή των μελών και των στελεχών στην ζωή, στην λειτουργία αλλά και στις άμεσες αποφάσεις του κόμματος είναι απόλυτα δυνατή και για τον εκδημοκρατισμό της ΔΗΜ.ΑΡ απόλυτα απαραίτητη. Δικτυακή μετάδοση με προσωπικούς κωδικούς και δυνατότητα παρέμβασης στις συνεδριάσεις των οργάνων τουλάχιστον της Κ.Ε., με δικαίωμα ψηφοφορίας των μελών για τις σημαντικές αποφάσεις αλλά και η συμμετοχή φίλων και ψηφοφόρων στη διαμόρφωση της επιμέρους πολιτικής του κόμματος σε τοπικά και περιφερειακά ζητήματα με διαδικτυακή συμμετοχή τους...
Εκλογή του προέδρου από την Κ.Ε. Η πρόσφατη περιπέτεια με την παραίτηση του προέδρου ας μας γίνει μάθημα.
Η Κ.Ε. να παίξει τον καταστατικό της ρόλο και να μην γίνεται ιμάντας διεκπεραίωσης προειλημμένων αποφάσεων ή να καλείται να νομιμοποιήσει τετελεσμένα.
Σχηματισμός των ψηφοδελτίων και ειδικά αυτού της Επικρατείας μετά από ψηφοφορία των μελών...Γιατί είναι τα στελέχη και τα μέλη του κόμματος σε όλη την Ελλάδα που παίρνουν επάνω τους ένα μεγάλο κομμάτι του εκλογικού αγώνα.

Κι ας μην ξεχνούν οι φίλοι που θα αποτελέσουν την αυριανή ηγετική ομάδα της ΔΗΜ.ΑΡ.: «Οι φιλοδοξίες πρέπει να υπάρχουν και είναι απαραίτητες ως κινητήρια δύναμη προόδου. Ο τρόπος όμως πραγμάτωσης της όποιας φιλοδοξίας ελέγχεται...Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα...»

Η ηθική διάσταση στην πολιτική, ειδικά σήμερα, είναι ένα από τα κύρια ζητούμενα!
1 Οκτωβρίου 2014
Παναγιώτης Κουτσοπίνης
Χειρουργός Γυναικολόγος-Μαιευτήρας
Μέλος της Κ.Ε. της Δημοκρατικής Αριστεράς