|
"Στα όπλα" σκίτσο της Käthe Kollwitz
Τοποθέτηση στην Κ.Ε. της
ΔΗΜ.ΑΡ. 8/6/2014
Όταν φτάνεις στην μεγάλη, την συντριπτική ήττα, μετά από μία πορεία 4 ετών, νομίζω ότι
πρέπει να αξιολογήσεις ολόκληρη την
πορεία.
Το διάγραμμα πρέπει να περιλαμβάνει ολόκληρη την καμπύλη
πορείας του κόμματος με την δημοσκοπική
και εκλογική εξέλιξη, αν θέλεις να βγάλεις ορθά και αληθή συμπεράσματα και να
είσαι ειλικρινής.
Η πτωτική πορεία της Δημοκρατικής Αριστεράς αρχίζει το 2011 όταν το Αριστερά άρχισε να διολισθαίνει
δεξιόστροφα και όταν το Δημοκρατική στην πράξη δημιουργούσε τουλάχιστον
ερωτηματικά.
Αυτά την στιγμή που η
κοινωνία λόγω των επιδεινούμενων οικονομικών συνθηκών ήταν αναμενόμενο να
ριζοσπαστικοποιείται η Δημοκρατική Αριστερά παρουσίαζε μία συντηρητικοποίηση
εισάγοντας στο λεξιλόγιό της τον κενό συγκεκριμένου ιδεολογικοπολιτικού
περιεχομένου όρο «κεντροαριστερά» και παρουσιάζοντας προς τα έξω πρόσωπα που ήταν χρεωμένα στην πολιτική τους πορεία με συμπεριφορές και
διαδρομές που δημιουργούσαν εύλογα
ερωτηματικά για το ποια είναι η
Δημοκρατική Αριστερά και που το πάει.
Πλήγματα στην εικόνα του κόμματος που παρουσιάσαμε στην
κοινωνία ως το «άλλο κόμμα», την «άλλη αριστερά», το «κόμμα των μελών», «το
ανοικτό προς την κοινωνία».
Και αλλάξαμε «δύο φορές πρόσωπο/πουκάμισο» για να προσγειωθούμε από το δημοσκοπικό 16-18% στο 6,2% που ήταν η πρώτη ήττα.
Η συνέχεια είναι γνωστή με συνεχή πτώση των ποσοστών στις
δημοσκοπήσεις αλλά και της δημοφιλίας του προέδρου.
Την ευθύνη της πορείας
είχε η ηγεσία μεταξύ του 1ου και του 2ου συνεδρίου από το
επίπεδο που φυσικά αναλογεί στον καθένα εκ της θέσεως και του ρόλου.
Χάθηκε και το Δημοκρατική
και το Αριστερά σε μια προσπάθεια να γίνει κεντροαριστερά.
Χωρίς να αναφέρεται και
να προβάλλεται το όραμα - ο στόχος για μια σοσιαλιστική κοινωνία με δημοκρατία.
Η κοινωνία χρειάζεται
όραμα και ειδικά στις δύσκολες στιγμές. Δεν χρειάζεται «γυρολόγους» και
αριβίστες της πολιτικής.
Δεν μπορούν να δώσουν
όραμα οι γνωστοί υμνητές και ζηλωτές του
σημιτομπλερισμού… αλλά και οι άλλοι…. εκείνοι που λένε ότι ήταν λάθος να
μην ψηφίσουμε το Μνημόνιο 1 και να μην στηρίξουμε την κυβέρνηση Παπαδήμα, αυτοί
που ντρέπονται να που ότι είναι νεοφιλελεύθεροι και δεν έχουν καμμιά σχέση με
το όραμα του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού με δημοκρατία…
Το ότι λανσάρεται
επιμόνως ο όρος «κεντροαριστερά» από ορισμένους κύκλους, ΜΜΕ και
πολιτικοοικονομικά κέντρα, άνευ καθαρού πολιτικοιδεολογικού στίγματος κλπ, είναι εντός της συνήθους μεθοδολογίας
«χάντρες και καθρεφτάκια» για τους ιθαγενείς...
Η ταύτιση που
επιχειρούν ορισμένοι του όρου κεντροαριστερά με την σοσιαλδημοκρατία είναι
πολιτικά άστοχη και ιδεολογικοπολιτικά κενή περιεχομένου ( και διερωτώμαι ποιας
σοσιαλδημοκρατίας ??? πχ του Πάλμε ή του
Μπλέρ ???)
Η σοσιαλδημοκρατία έχει
ιδεολογική αναφορά και πολιτικό στίγμα διαβαθμίσεων της μαρξιστικής θεωρίας της
αριστεράς.
Το κέντρο είναι
γεωμετρικός - τοπογραφικός όρος χωρίς
ιδεολογικοπολιτικό περιεχόμενο και ο όρος κεντροαριστερά ας μου επιτραπεί
«φύκια για μεταξωτές κορδέλες»
Ένας Δημαρίτης στην
τοποθέτησή του εχθές είπε: «Πρόεδρε πάρε το όπλο».
Εγώ θα προσθέσω: Πρόεδρε
πάρε το όπλο αλλά πάρε και το φραγγέλιο!.
Δώσε το παράγγελμα για
την μάχη της επαναφοράς της Δημοκρατικής Αριστεράς στις ιδρυτικές της
διακηρύξεις και στις αρχές που συνυπογράψαμε δημιουργώντας την Δημοκρατική
Αριστερά.
Σύγχρονα δημοκρατική
και σύγχρονη αριστερά. Ανοιχτή στην κοινωνία. «Ούτε ανοχύρωτη-είδα φως και
μπήκα αλλά ούτε σκαντζόχοιρος».
«Στα όπλα» (εγρήγορση
για προστασία) πρόεδρε, για ένα συνέδριο που θα επαναφέρει την Δημοκρατική
Αριστερά στο προσκήνιο και αυτό πρέπει να γίνει άμεσα. Μέσα σε 40 μέρες.
Αλλιώς πρόεδρε τα
αποστήματα που έχουν δημιουργηθεί στο κόμμα θα δώσουν ολική σηψαιμία και η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη.
Την Δημοκρατική
Αριστερά την έχει ανάγκη η κοινωνία και αυτή θα μας ακολουθήσει, αν ξαναβρούμε
αυτή την ΔΗΜΑΡ που ιδρύσαμε, και δεν πελαγοδρομούμε με παλαιοκομματικές
μεθόδους και πολιτικάντικες πιρουέτες του
τύπου Ένωση Κέντρου ή ΠΑΣΟΚ που μπορεί να πήρε την πλειοψηφία αλλά τα
αποτελέσματα είναι τα θλιβερά και γνωστά για την πορεία του τόπου.
Τα απλά μέλη και τα
στελέχη που μαζί συνιδρύσαμε την Δημοκρατική Αριστερά και δώσαμε ελπίδα στην
ελληνική κοινωνία, και τα οποία δεν είχαν καμία σχέση με τους κατ’ επάγγελμα
«αριβίστες της πολιτικής του ιδίου οφέλους και της επαγγελματικής πολιτικής
αποκατάστασης», θα συνδράμουν στην προσπάθεια ανάταξης της Δημοκρατικής
Αριστεράς και επαναφορά της στις αρχές και στις διακηρύξεις της.
Θα ήταν ευχής έργον, όλες οι φίλες και όλοι οι φίλοι, οι
οποίοι στην πορεία αποστασιοποιήθηκαν με απογοήτευση για αυτά πού αναφέρονται
παραπάνω αλλά και για πολλούς άλλους λόγους να συνδράμουν αυτήν την δύσκολη
αλλά κομβική στιγμή!
Το κάθε μέλος της Κ.Ε.
ας αναλάβει τις ευθύνες του αυτή την ύστατη στιγμή!!!
Να στηρίξουμε τον
πρόεδρο σε κάθε ενέργεια που θα προασπίζει την αυτοτέλεια της Δημοκρατικής
Αριστεράς, τις πολιτικές αλλά και τις ηθικές αξίες των διακηρύξεων της ιδρύσεώς
μας, την αισθητική του πολιτικού πολιτισμού.
Αρκετά με τους
συμβιβασμούς και την αναβλητικότητα. Οι καιροί ου μενετοί.
Δεν χαρίζουμε την
Δημοκρατική Αριστερά σε κανέναν!
Γιατί δεν χρωστάμε σε
κανέναν!!!
Οι φίλοι που κάνουν μια
άλλη εκτίμηση και πιστεύουν ένα άλλο
πολιτικό σχέδιο, έχουν κάθε δικαίωμα να βρουν ή να δημιουργήσουν το κόμμα που
ψάχνουν να απαγκιάσουν και να μεγαλουργήσουν…
Να ησυχάσουμε και εμείς…
8 Ιουνίου
2014
Παναγιώτης
Κουτσοπίνης, μέλος της Κ.Ε.
| 
