Η ιδιαιτέρας πολιτικής σημασίας συμφωνία με τις αρχές, τις διακηρύξεις, τις θέσεις και η κομματική ένταξη του Γιάννη Βασιλακόπουλου στην Δημοκρατική Αριστερά, αποτελεί πολιτική πράξη υπέρβασης των αναχρονιστικών διαχωριστικών γραμμών και απεγκλωβισμού από την πεπατημένη της «πολιτικής -οικογενειακής παράδοσης». Δείχνει το ανοικτό και οξυδερκές πολιτικό πνεύμα του Γιάννη Βασιλακόπουλου και μια πολιτική ανιδιοτέλεια, η οποία, δυστυχώς, σπανίζει στις ημέρες μας. Ταυτόχρονα αποτελεί μία ακόμα επιβεβαίωση της ορθότητας του εγχειρήματος της δημιουργίας του «άλλου κόμματος» της «άλλης αριστεράς», της ΔΗΜ.ΑΡ., µε σχέση ευθύνης έναντι της χώρας και της κοινωνίας. Χαιρετίζω την ένταξη του Γιάννη Βασιλακόπουλου στη ΔΗΜ.ΑΡ. και του εύχομαι δύναμη δημιουργικής προσφοράς. (Π. Κουτσοπίνης)
ΓΙΑΤΙ ΕΝΤΑΣΣΟΜΑΙ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Η δυνατότητα ενός πολίτη να μετέχει στον δημόσιο διάλογο είναι, ειδικά κατά τις κρίσιμες στιγμές που ζει η Πατρίδα μας, όχι μόνον δικαίωμα , αλλά και χρέος του καθένα από εμάς. Αυτή η πολυσύνθετη κρίση που βιώνουμε σε πολιτικό, κοινωνικό, πολιτισμικό και οικονομικό επίπεδο θέτει και τον πολίτη προ των ευθυνών του, Να μετάσχει, να δράσει, να λάβει μέρος στην μετατροπή της βαθιάς κρίσης σε ευκαιρία ή διαφορετικά να απόσχει μεμψιμοιρώντας και μεταθέτοντας το βάρος της βελτίωσης της ζωής μας και της διασφάλισης των προοπτικών της χώρας στο δρόμο του αύριο στους άλλους.
Το πολιτικό σύστημα νοσεί. Η ομηρία του δικομματισμού κάνει την κοινωνία να ασφυκτιά την ώρα που, αυτή ακριβώς η ομηρία είναι συνένοχη στη σήψη. Η πολιτική ακινησία αιχμαλωτίζει σε ένα οδυνηρό τέλμα την χώρα, την κοινωνία και τους πολίτες, την ώρα που η κοινωνία πλημμυρίζει, τις πλατείες όχι διατυπώνοντας μιαν άναρθρη φωνή αγανάκτησης αλλά σαφές και ξεκάθαρο αίτημα ανανέωσης, κάθαρσης και προάσπισης της κοινωνικής συνοχής . Είναι πιστεύω καιρός η κοινωνία να πάρει στα χέρια της τα «κλειδιά» των εξελίξεων και να καθορίσει το μέλλον της. Ζούμε την δικτατορία του Οικονομισμού και δεν δικαιούται κανείς να παραμένει απαθής. Η λύση βρίσκεται στην πολιτική.
Όχι στο φθαρμένο πολιτικό σύστημα αλλά στην διαλογή, επιλογή και στήριξη προσώπων, που δεν είχαν ποτέ σχέση με την γκρίζα πλευρά της πολιτικής, θέσεων και προτάσεων που μπορούν να υπερασπίσουν τα δυο συστατικά του γενετικού μας υλικού, που κινδυνεύουν άμεσα. Την πατρίδα και την κοινωνική συνοχή, που σήμερα δοκιμάζονται. Απέτυχαν πλήρως οι νεοφιλελεύθερες συνταγές που κατά καιρούς επιβλήθηκαν. Εφθάρη και διέφθειρε η άσκηση της εξουσίας από τα δυο μεγάλα κόμματα όσο και η «απευθείας ανάθεση» της, από ξένα κέντρα αποφάσεων. Φτωχοποίησε την κοινωνία το μνημόνιο και αποτελεί επικίνδυνη προοπτική η συνέχιση της εφαρμογής του με δήθεν «εναλλακτικά» μείγματα πολιτικής. Οι φωνές «χαοποίησης» και «νεομπολσεβικισμού» που ακούγονται οδηγούν σε πιο βαθύ τέλμα. Ο άκριτος διεθνισμός δημιουργεί χώρο στην εθνοκαπηλία. Και η αγκύλωση σε πατρογονικούς πολιτικούς προορισμούς συνιστά, μάλλον ευθυνόφοβη στάση. Είναι καιρός να στηριχθούν οι δυνάμεις της ανανέωσης, της κοινωνικής δικαιοσύνης, οι δυνάμεις της «Ειρηνικής Επανάστασης» του ψύχραιμου πατριωτισμού που βασίζεται στην εξωστρέφεια και δεν συγχέεται με τον απομονωτισμό.
Όχι στο φθαρμένο πολιτικό σύστημα αλλά στην διαλογή, επιλογή και στήριξη προσώπων, που δεν είχαν ποτέ σχέση με την γκρίζα πλευρά της πολιτικής, θέσεων και προτάσεων που μπορούν να υπερασπίσουν τα δυο συστατικά του γενετικού μας υλικού, που κινδυνεύουν άμεσα. Την πατρίδα και την κοινωνική συνοχή, που σήμερα δοκιμάζονται. Απέτυχαν πλήρως οι νεοφιλελεύθερες συνταγές που κατά καιρούς επιβλήθηκαν. Εφθάρη και διέφθειρε η άσκηση της εξουσίας από τα δυο μεγάλα κόμματα όσο και η «απευθείας ανάθεση» της, από ξένα κέντρα αποφάσεων. Φτωχοποίησε την κοινωνία το μνημόνιο και αποτελεί επικίνδυνη προοπτική η συνέχιση της εφαρμογής του με δήθεν «εναλλακτικά» μείγματα πολιτικής. Οι φωνές «χαοποίησης» και «νεομπολσεβικισμού» που ακούγονται οδηγούν σε πιο βαθύ τέλμα. Ο άκριτος διεθνισμός δημιουργεί χώρο στην εθνοκαπηλία. Και η αγκύλωση σε πατρογονικούς πολιτικούς προορισμούς συνιστά, μάλλον ευθυνόφοβη στάση. Είναι καιρός να στηριχθούν οι δυνάμεις της ανανέωσης, της κοινωνικής δικαιοσύνης, οι δυνάμεις της «Ειρηνικής Επανάστασης» του ψύχραιμου πατριωτισμού που βασίζεται στην εξωστρέφεια και δεν συγχέεται με τον απομονωτισμό.
Είναι καιρός να κινητοποιηθούν οι δυνάμεις της εργασίας, της υγιούς επιχειρηματικότητας, του πολιτισμού, του πνεύματος και της οικολογίας, με εφαλτήριο ένα κοινό όραμα.
Αυτές οι σκέψεις με συνοδεύουν στην απολύτως συνειδητή μου απόφαση να σταθώ στο πλάι του ηγέτη της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτη Κουβέλη, πιστός πάντα στο δόγμα του Κοινωνικού Πατριωτισμού και εγκαταλείποντας την «πατρογονική» πολιτική μου εστία, την ΝΔ, της οποίας τόσον η πολιτική πρακτική, όσο και η «δέσμη ιδεών» που έχει επιβάλει η νέα ηγεσία της, φοβική, εγωκεντρική και περίκλειστη καθώς είναι έχει πάψει προ πολλου να με εκφράζει. Συμμερίζομαι σε μεγάλο βαθμό το όραμα και την προσέγγιση του Φώτη Κουβέλη στα πράγματα και απαλλαγμένος από τις αγκυλώσεις της «παραδοσιακής κομματικής γεωγραφίας», πραγματοποιώ μια προσωπική, πολιτική υπέρβαση γιατί θεωρώ πως το καλό της πατρίδας μας και η ατόφια Φωνή της κοινωνίας μας επιτάσσουν δεκάδες χιλιάδες τέτοιες υπερβάσεις.
Γιάννης Βασιλακόπουλος
http://pressyou.blogspot.com
