Η βουλή μας αποφάσισε να με καλέσει αύριο να προσέλθω στην
κάλπη και να ψηφίσω στο δημοψήφισμα.
Για πρώτη φορά δυσκολεύτηκα τόσο να απαντήσω στα ερωτήματα
που η πραγματικότητα, όπως τουλάχιστον την αντιλαμβάνομαι εγώ, μου έβαζε.
Προσπάθησα να δω τις συνέπειες που ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ θα
έχει.
Μάταιος κόπος. Αδιέξοδο λόγω των συγκρουόμενων συνεπειών.
Αισθάνθηκα λύτρωση όταν πέτυχα να αποφλοιώσω όλα τα
"μεγάλα" και τα "μικρά" και να φθάσω, στο σημαντικό για
μένα, διπλό ερώτημα:
11)Οφείλω να πάω να ψηφίσω? Αν θέλω να είμαι
πολίτης και όχι κάτι άλλο, αναμφισβήτητα ΝΑΙ
22)Τι να
επιλέξω? ΝΑΙ ή ΟΧΙ ? Γνώμονας πρέπει να είναι πιο είναι το ποιο σημαντικό. Ποιο
είναι αυτό? Για μένα είναι και νομίζω ότι πρέπει να είναι η συνέχιση του αγώνα της
απελευθέρωσης του ατόμου που άρχισε με τον Διαφωτισμό και την Γαλλική
επανάσταση, συνεχίστηκε με την Οκτωβριανή επανάσταση, την αντιφασιστική-
αντιναζιστική αντίσταση, τον αντιαποικιακό-αντιιμπεριαλιστικό και απελευθερωτικό
αγώνα, την αντίσταση σε κάθε κίνηση εξευτελισμού των θεμελιωδών αξιών της
ανθρώπινης ύπαρξης και της υποδούλωσης του ελεύθερου πνεύματος και του
ελεύθερου λόγου.
Η επιλογή είναι πλέον εύκολη για
μένα.
Ίσως και για όλους και όλες που
θέλουν να σεβαστούν τις εκατόμβες αυτών που θυσιάστηκαν για να μπορώ και εγώ να
έχω λόγο. Να είμαι πολίτης και όχι υπήκοος.
Να έχω άποψη και με την ψήφο μου θέση
για το μέλλον το δικό μου και της πατρίδας μου.
« Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του
φόβου αισθάνονται
ζυγό δουλείας ας έχωσι, θέλει
αρετή και τόλμη η ελευθερία»Ανδρέας Κάλβος.
Η δική μας Δημοκρατική Αριστερά θα έχει λόγο ύπαρξης και
μέλλον μόνον αν κατορθώσει να ξεφύγει από τα πλαίσια της παλαιοκομματικής
συγκρότησης και λειτουργίας στα οποία παγιδεύτηκε από την ίδρυσή της
αναπαράγοντας όλη την παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος.
Εγκλωβισμένη στα καθιερωμένα πρότυπα λειτουργίας ελληνικού
κόμματος παλαιάς κοπής και με πυρήνα την γνωστή ηγετική ομάδα, έφερε το γνωστό
αποτέλεσμα της κοινωνικοπολιτικής απαξίωσης του πολιτικού οργανισμού ΔΗΜΑΡ αλλά
δυστυχώς και πολλών εκ των στελεχών της.
Η καθαρόαιμη «επαγγελματική»κομμουνιστικογενής ανανεωτική αριστερά απέτυχε παταγωδώς.
Την πρώτη φορά απέτυχε να κυριαρχήσει στον ενδοκομμουνιστικό
χώρο στην προσπάθεια ανανέωσης της κομμουνιστικής ιδεολογικοπολιτικής πρότασης
για την ελληνική κοινωνίακαι ηττήθηκε
από την δογματική αναχρονιστική πρόταση του ΚΚΕ.
Παρενέργεια και παράπλευρη απώλεια εκείνης της περιόδου ο
τορπιλισμός και η διάλυση από τα ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ εσωτ.της ΕΔΑ, η οποία εξελικτικά θα μπορούσε να
μορφοποιηθεί σε έναν υγιή γνήσιο σοσιαλιστικό φορέα που είχε ανάγκη η χώρα στην
μεταπολίτευση. Δεν θα υπήρχε έτσι το «πολιτικό κενό» μιας αριστερής μη
κομμουνιστικής πρότασης και το οποίο ήρθε και κάλυψε το ιδεολογικοπολιτικά
παράλογο ΠΑΣΟΚ που ποικιλοτρόπως κακοποίησε τις σοσιαλιστικές ιδές και
ταλαιπώρησε την χώρα με τις γνωστές συνέπειες.
Η χώρα το πλήρωσε αυτό και το πληρώνει μέχρι σήμερα.
Την δεύτερη φορά απέτυχε με την κυριαρχία του μηχανισμού που
πήρε «προίκα» η Δημοκρατική Αριστερά στην δημιουργία της από τον
Συνασπισμό/ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν στην ουσία η ιστορική μετεξέλιξη των στελεχών του ΚΚΕ
εσωτερικού με την επωνυμία «ανανεωτική πτέρυγα», μηχανισμός που λειτούργησε
περιχαρακωμένος και συγκεντρωτικά, με συντεχνιακής μορφής διοίκηση και
προσωποκεντρικό μοντέλο διαχείρισης της πολιτικής παρουσίας του κόμματος.
Ο συνδυασμός παλαιοκομματικής, στην ουσία νεοκομμουνιστικής,
μεθοδολογίας με στοιχεία νεποτισμού για τους «γνωστούς δοκιμασμένους από τα
παλιά» και η ανεπάρκεια του ηγετικού πυρήνα να παράγει ρηξικέλευθη πολιτική
παρουσίακαι ουσιαστικά με έλλειμαδημοκρατικής εσωκομματικής λειτουργίας, είχε
το θλιβερό αποτέλεσμανα διολισθήσει η
ΔΗΜ.ΑΡ. εκτός των ιδρυτικών της διακηρύξεων και να γίνει ένα κόμμα όχημαπολιτικής επιβίωσης και κοινωνικής ανέλιξης
μιας μικρής ομάδας παλαιών και νεότευκτωνεπαγγελματιών της πολιτικής και σε μια πρόδηλη δυσαρμονία με την
κοινωνία.Ένα κόμμα εν πολλοίς
ενασχολούμενο με την εξισορρόπηση των αντιθέτου κατευθύνσεων πολιτικών σχεδίων
και στοχεύσεων των στελεχών της «μόνιμης ηγετικής ομάδας» αλλά και των
«εποχούμενων αξιωματούχων» του κόμματος.Κόμμα με έλλειμα παραγωγής πολιτικής στρατηγικής και πολιτικών
προτάσεων. Περισσότερο ένας μηχανισμός σχολιαστών και πολλές φορές «κυνηγών
δημοσιότητας» και «αυλικών» πολιτικής καριέρας.
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ???
Τα μέλη του κόμματος που παρ ελπίδα δεν έχουν εντελώς
απογοητευθεί από την μέχρι σήμερα πεντάχρονη πορεία της Δημοκρατικής Αριστεράς
και πιστεύουν ακόμη στην αναγκαιότητα της ύπαρξης ενός σύγχρονου πολιτικού
κόμματος της σοσιαλιστικής αριστεράς στη χώρα, καλούνται στο 4ο συνέδριο να αποφασίσουν
για την ριζική αλλαγή και επανασύσταση του κόμματος στο πλαίσιο εκσυγχρονισμού
των ιδρυτικών της ΔΗΜ.ΑΡ. διακηρύξεων και την ουσιαστική αλλαγή της δομής και
της λειτουργίας του.
Στόχος η δημιουργία του κόμματος της ελληνικής σοσιαλιστικής
και συνεχώς ανανεούμενης αριστεράς, για τονμετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας σε σοσιαλιστική κατεύθυνση με
ουσιαστικά συμμετοχικές και δημοκρατικές διαδικασίες.
Στόχος μια σύγχρονη, συνεχώς εξελισσόμενη, σοσιαλιστική
πολιτική πρόταση που θα έχει στόχο την κοινωνία της κυριαρχίας των πολιτών και
όχι την διαχείριση του καπιταλιστικού μοντέλου σε σοσιαλδημοκρατικά πρότυπα, τα
οποία απέδειξαν την ανεπάρκειά τουςόπως
και αυτά του «κομμουνιστικού» μοντέλου της πάλαι ποτέ «σοβιετίας» και των
δορυφόρων της.
Οι προσβλέποντες και πλειστάκις διακηρύσσοντες τον θαυμασμό
τους στην σοσιαλδημοκρατία και τα επιτεύγματά της, που αναμφισβήτητα έγιναν σε
παρελθόντα και μη επαναλαμβανόμενο «παράθυρο ιστορικής ευκαιρίας»,
αποκρύπτοντας συνειδητά ή εξ αγνοίας την σταδιακή αποσάθρωση του μοντέλου και
της σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης του καπιταλισμού, ας αφήσουν την Δημοκρατική
Αριστερά να χαράξει μια άλλη πορεία και ας τολμήσουν να ακολουθήσουν τους
νεόκοπους σοσιαλδημοκράτες, ανανήψαντες παλαιονεοκομμουνιστέςκαι τους πολύγραφους «διαφωτιστές» των
γνωστών κύκλων και των κατασκευαστικοεκδοτικών συγκροτημάτων που με
«αναπαλαιωμένα υλικά» έχουν ετοιμάσει την δημιουργία του ελληνικού
σοσιαλδημοκρατικού κόμματος.
Μια νέα πορεία με ιδεολογικοπολιτική συναίνεση και
καθαρότητα, για τον δημοκρατικό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας προς μία
συμμετοχική, σύγχρονα εξελισσόμενηκαι
συνεχώς ανανεούμενη σοσιαλιστική κατεύθυνση είναι ο μοναδικός δρόμος για αυτούς
που δεν είδαν ποτέ την ΔΗΜΑΡ ως προσωρινή και μεταβατική ευκαιρία για τα
«μεγάλα σαλόνια» της λεγόμενης κυβερνητικής «ευρείας δημοκρατικής
κεντροαριστερής παράταξης» και για «μια θέση στον ήλιο».
Παναγιώτης Κουτσοπίνης
Χειρουργός Γυναικολόγος
Συνιδρυτής της Δημοκρατικής Αριστεράς
Υ.Γ. Το
«όλοι μαζί σ΄ένα κόμμα» δεν ταιριάζει σ΄αυτούς που δεν έχουν την ικανότητα του
πολιτικού χαμαιλεοντισμού και της άμβλυνσης των θεμελιωδών ιδεολογικοπολιτικών
διαφορών, αξιών και αρχών …
Αλλιώς
κινδυνεύουν να τους πάρει το «Ποτάμι»…και δεν ξέρουν να κολυμπούν σε τέτοια
νερά…
Εκ μέρους του
συνεργατικού σχήματος ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ σας καλωσορίζω στην αποψινή
μας εκδήλωση και σας εύχομαι καλή χρονιά.
Προεδρείο
της εκδήλωσης. Τα μέλη της Ε.Ε. Μαρία Γιαννακάκη & Βασίλης
Μαστρογιάννης και το μέλος της Κ.Ε. Παναγιώτης Κουτσοπίνης
εισηγητής-συντονιστής της συζήτησης
Είμαστε σήμερα εδώ και λέμε:
ΟΧΙ βήματα
στο κενό της ασάφειας...
ΟΧΙ στις
έωλες αυτοδυναμίες…
ΟΧΙ στο έναν και αλάνθαστο…
ΟΧΙ στο
ποτάμι των θολών «πολύχρωμων
λύσεων» χωρίς καθαρό ιδεολογικοπολιτικό και κοινωνικό
στίγμα…
ΟΧΙ στους
χαμαιλέοντες Ν.Δ. & ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησαν 40 χρόνια και πτώχευσαν την χώρα
και γονάτισαν την κοινωνία.
Χωρίς διγλωσσίες. Με ευθύνη για σταθερή αλλαγή με βιώσιμη αριστερή
συνεργατική κυβέρνηση...
Με σταθερά
βήματα προχωράμε μαζί για την αλλαγή σε προοδευτική κατεύθυνση, για μεταρρυθμίσεις
με αριστερό κοινωνικό πρόσημο που έχει ανάγκη ο τόπος, με ρεαλισμό και όραμα.
Προτείναμε
και χτίζουμε σταθερά προοδευτικές συμμαχίες για το αύριο.
Με ευθύνη και σταθερότητα.
Με μυαλό και
με καρδιά, χωρίς φόβο και χωρίς οργή δίνουμε
την εναλλακτική πρόταση.
Και είμαστε εδώ!
Για μια νέα ποιότητα μαθαίνοντας από
τα λάθη μας.
Και θα είμαστε εδώ!
Γιατί οι
ιδέες της σύγχρονης ευρωπαϊκής αριστεράς και της πολιτικής οικολογίας έρχονται
από μακριά και πάνε μακριά.
Για την
απαραίτητη προοδευτική αλλαγή με ρεαλισμό και όραμα.
Σε μια
κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση έχει σημασία η ψήφος.
Καμία ψήφος
δεν είναι χαμένη.
Ψήφος για την αλήθεια δεν πάει ποτέ
χαμένη!!!
Η πολιτική
αλλαγή είναι αναγκαιότητα αλλά δεν μπορεί να είναι υπόθεση μιας μονοκομματικής
κυβέρνησης.
Οι
μονοκομματικές κυβερνήσεις έφεραν την χώρα στην χρεοκοπία υποθηκεύοντας το όποιο μέλλον δημιουργώντας
ένα ελλειμματικής αποτελεσματικότητας δαπανηρό κράτος, εξυπηρετώντας ένα
πελατειακό σύστημα και στην ουσία στην υπηρεσία μιας οικονομικής ελίτ και
αντίθετο προς το κοινό δημόσιο συμφέρον.
Έχουμε το
εναλλακτικό σχέδιο βασισμένο στην οικολογική, στην κοινωνική και στην
οικονομική καινοτομία για έξοδο από την κρίση και με συμμαχίες στην Ευρώπη.
Είναι το πράσινο κοινωνικό συμβόλαιο
βιώσιμης ευημερίας.
Λέμε ΝΑΙ στην διαμόρφωση συμμαχικής
προοδευτικής διακυβέρνησης, στη βάση προγραμματικών συμφωνιών, με ευρεία
κοινωνική και πολιτική συμφωνία για να μην είναι απλά η προοδευτική κυβέρνηση
ένα διάλλειμα.
Είμαστε εδώ για να είναι η πολιτική
στην υπηρεσία του κοινωνικού συνόλου, για νέες πολιτικές και κοινωνικές
σχέσεις, με αλήθεια, με ορθολογισμό, και με συνείδηση των συνεπειών του ψέματος
στον πολιτικό λόγο.
Η συνεργασία «ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ
ΑΡΙΣΤΕΡΑ» είναι η εναλλακτική πρόταση που προσφέρει ελπίδα και λύσεις στα
μεγάλα κοινωνικά, οικονομικά και οικολογικά προβλήματα.
Για την πολιτική αλλαγή με ευθύνη και σταθερή ευρωπαϊκή πορεία η συνεργασία πρέπει να είναι στη Βουλή!
