Η "κεντροαριστερά"... του ιδεολογικοπολιτικού αχταρμά...

Τον ουσιαστικά κενό περιεχομένου όρο "κεντροαριστερά", που έγινε μόδα στον ιδεολογικοπολιτικό αχταρμά, είναι οι γνωστοί κύκλοι που στην προσπάθειά τους για την ολική αποβλάκωση της κοινωνίας και τον  έλεγχό της με διαφόρους μεθόδους εξανδραποδισμού, εισάγουν και αναπαράγουν από τα ΜΜΕ και τέλος καθιερώνουν στον πολιτικό διάλογο.

 

Το πρώτο συνθετικό του μοδάτου  όρου "κεντροαριστερά" δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο παρά η συντήρηση μιας παρούσης κατάστασης ως της απολύτου ισορροπίας και στασιμότας  πχ σε ένα εκκρεμές. 

Με πολιτική ορολογία η συντήρηση της υπαρχούσης κατάστασης είναι ο συντηρητισμός. 

Αυτό αν μη τι άλλο είναι κάτι που κάνει τον όρο «κεντροαριστερά»  αδόκιμο για πολιτική χρήση όπου το αριστερά - δεξιά προσδιορίζει ιδεολογικοπολιτική κατεύθυνση της κοινωνικής εξέλιξης η οποία εξέλιξη προϋποθέτει κινητικότητα και όχι στασιμότητα. 

Μια κοινωνία ποτέ δεν σταματά. Κινείται ή προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά.

Το «κέντρο», αν είναι στο πλαίσιο μιας πρόχειρης πολιτικής αναφοράς με την έννοια  ίσων αποστάσεων από τη δεξιά και την αριστερά δεν μπορεί, πέραν μιας πολιτικής πρακτικής της στιγμής, να αποτελεί μια αναφορά ενός πολιτικού οργανισμού όπου τουλάχιστον προαπαιτείται ένας  τουλάχιστον μεσομακροπρόθεσμος ιδεολογικοπολιτικός προσανατολισμός με στοχοθεσία, στρατηγική και ένα πολιτικό στίγμα.

Το ότι λανσάρεται επιμόνως ο όρος «κεντροαριστερά» από ορισμένους κύκλους, ΜΜΕ και πολιτικοοικονομικά κέντρα, άνευ καθαρού πολιτικοιδεολογικού στίγματος  κλπ, είναι εντός της συνήθους μεθοδολογίας «χάντρες και καθρεφτάκια» για τους ιθαγενείς...

Η ταύτιση που επιχειρούν ορισμένοι του όρου κεντροαριστερά με την σοσιαλδημοκρατία είναι πολιτικά άστοχη και ιδεολογικοπολιτικά κενή περιεχομένου ( και διερωτώμαι ποιας σοσιαλδημοκρατίας ??? πχ  του Πάλμε ή του Μπλέρ ???) 

Η σοσιαλδημοκρατία έχει ιδεολογική αναφορά και πολιτικό στίγμα διαβαθμίσεων της μαρξιστικής θεωρίας της αριστεράς. 

Το κέντρο είναι γεωμετρικός - τοπογραφικός  όρος χωρίς ιδεολογικοπολιτικό περιεχόμενο και ο όρος κεντροαριστερά ας μου επιτραπεί «φύκια για μεταξωτές κορδέλες»

Αλλά τι να πεί κανείς όταν πολλοί και δυνατοί  συνειδητά ή ασυνείδητα θολώνουν τα νερά της πολιτικής ζωής.

30/5/2014

Ένας πρώτος απολογισμός της πορείας της ΔΗΜΑΡ ή «επί τον τύπο των ήλων» .

Συνιδρύσαμε την Δημοκρατική Αριστερά και δώσαμε ελπίδα με τις διακηρύξεις μας σε μια κοινωνία, της οποίας τουλάχιστον ένα μεγάλο της κομμάτι, έμπαινε σε πορεία ριζοσπαστικοποίησης λόγω της οικονομικής επιδείνωσης και της διαφαινόμενης οικονομικής κατάρρευσης της χώρας.

Πολύ νωρίς χάσαμε το Αριστερά με μια δεξιόστροφη διολίσθηση και την καθιέρωση  μιας επαμφοτερίζουσας στάσης, ένα «σλάλομ» χωρίς στόχο.

Χάσαμε και το Δημοκρατική, το ουσιαστικά δημοκρατική, και γίναμε στην ουσία το «ξέφραγο αμπέλι», με το κόμμα «προσωρινό πάρκινγκ» και «κολυμβήθρα εξαγνισμού» των αριβιστών επαγγελματιών της πολιτικής και των προσωπικών πορειών.

Το ανοικτό κόμμα προς την κοινωνία, το «άλλο κόμμα»,  αλώθηκε από τους δεξιόστροφους «εκσυγχρονιστές», ζηλωτές του σημιτισμού-μπλερισμού  και της δεξιάς σοσιαλδημοκρατίας.

Η Αγίου Κωνσταντίνου προσομοίαζε με άντρο των «ταλιμπάν της όποιας μεταρρύθμισης αρκεί να είμαστε κοντά στην την εξουσία».   

Η ανοδική πορεία στο 16% των δημοσκοπήσεων με την κυριάρχηση των «σοσιαλδημοκρατών του σημιτισμού» έγινε 6,3% στις εκλογές.  

Η απόφαση της Κ.Ε να πάμε μετά την εξάντληση των εντολών για διερεύνηση στον πρόεδρο της Δημοκρατίας, πριν αλέκτωρ λαλήσει τρείς, μεταφράστηκε βίαια και απροσχημάτιστα σε στήριξη της εντολής στον Σαμαρά. Από ποιους άραγε???

Όταν η συμφωνία για την συμμετοχή στην τρικομματική έγινε «κουρελόχαρτο», όταν η υποβάθμιση και ο ενδοκυβερνητικός πόλεμος στους υπουργούς και τα στελέχη μας έγινε πασιφανής, παραμέναμε στην κυβέρνηση ουσιαστικά σιωπούντες, αντί να καταγγείλουμε στον ελληνικό λαό τα συμβαίνοντα και να αποχωρήσουμε με θόρυβο από την κυβέρνηση.

Έτσι φθάσαμε στο σημείο η  ανοχή των ψηφοφόρων να εξαντληθεί και μόνο ο σκληρός πυρήνας του 1,2% να μας ψηφίσει στις ευρωεκλογές.

Το αποτέλεσμα είναι μια ισχυρή καμπάνα προς την Δημοκρατική Αριστερά.

Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: Ή ξαναβρίσκεται τον δρόμο που προσδιορίσατε στην ίδρυσή σας  με τις διακηρύξεις σας, τις αρχές σας και τις αποφάσεις του 1ου συνεδρίου και ξαναγίνεστε Δημοκρατική Αριστερά ή στις εθνικές εκλογές δεν θα μπορέσετε να βρείτε ούτε υποψηφίους.

Αν φυσικά μέχρι τότε δεν κατορθώσουν τα γνωστά άτομα, συνεπικουρούμενα από τους γνωστούς κύκλους και τα μεγαλοσυμφέροντα, να ρευστοποιήσουν κυριολεκτικά την Δημοκρατική Αριστερά.

Θέλω να πιστεύω ότι οι «Δημαρίτες» θα ξαναβάλουν την Δημοκρατική Αριστερά εκεί που οφείλει να είναι. Σύγχρονα δημοκρατική και σύγχρονη αριστερά. Ανοιχτή στην κοινωνία. «Ούτε ανοχύρωτη-είδα φως και μπήκα αλλά ούτε σκαντζόχοιρος». 

Προχωράμε για την Δημοκρατική Αριστερά-Προοδευτική Συνεργασία.  Αλλά για να υπάρξει αυτό πρέπει η Δημοκρατική Αριστερά να μην είναι "άδειο πουκάμισο".

 Θέλω να ελπίζω ότι οι «Δημαρίτες»  δεν θα επιτρέψουν την ρευστοποίησή της, ούτε  να γίνει η ΔΗΜ.ΑΡ. το μόνιμο δεκανίκι και να «αναστηθούν» αυτοί οι οποίοι ευθύνονται τα μέγιστα για την καταστροφή της χώρας και τα σημερινά δεινά των πολιτών της.

Τα απλά μέλη και τα στελέχη που μαζί συνιδρύσαμε την Δημοκρατική Αριστερά και δώσαμε ελπίδα στην ελληνική κοινωνία, και τα οποία δεν είχαν καμία σχέση με τους κατ’ επάγγελμα «αριβίστες της πολιτικής του ιδίου οφέλους και της επαγγελματικής πολιτικής αποκατάστασης», θα συνδράμουν στην προσπάθεια ανάταξης της Δημοκρατικής Αριστεράς και επαναφορά της στις αρχές και στις διακηρύξεις της.

Θα ήταν ευχής έργον, όλες οι φίλες και όλοι οι φίλοι, οι οποίοι στην πορεία αποστασιοποιήθηκαν με απογοήτευση για αυτά πού αναφέρονται παραπάνω αλλά και για πολλούς άλλους λόγους να συνδράμουν αυτήν την δύσκολη αλλά κομβική στιγμή!

Δεν πρέπει να χαθεί ούτε μια στιγμή!

Άμεση σύγκλιση της Κ.Ε. , με πραγματική λειτουργία Κεντρικής Επιτροπής ως η καταστατική ηγεσία του κόμματος και όχι διεκπεραιωτή προειλημμένων αποφάσεων διαφόρων κονκλαβίων, προαποφασισμένης ισορροπίας συσχετισμών και προσωπικών συμφερόντων πολιτικής διαδρομής!

Το κάθε μέλος της Κ.Ε. ας αναλάβει τις ευθύνες του αυτή την ύστατη στιγμή!!!

Δεν χαρίζουμε την Δημοκρατική Αριστερά σε κανέναν!

Γιατί δεν χρωστάμε σε κανέναν!!!

26 Μαΐου 2014

Παναγιώτης Κουτσοπίνης

Μέλος της Κ.Ε.