Η κοινωνία που δεν αποκλείει κανέναν...

 

 Δίκτυο Ανανεωτικής Αριστεράς 

ΔΙΑΚΥΡΗΞΗ

Απευθυνόμαστε σε όλους όσους είναι πεπεισμένοι ότι:

·      Το όραμα για μια σοσιαλιστική κοινωνία με Ελευθερία και Ισότητα παραμένει επίκαιρο και ότι η πραγμάτωσή του είναι εφικτή.

·      Η παραδοσιακή Αριστερά ηττήθηκε και στις δύο εκδοχές της, επαναστατική και μεταρρυθμιστική και ότι οι βασικές τους παραδοχές και επιλογές είναι πλέον ξεπερασμένες.

·      Υπάρχει ανάγκη για μια Σύγχρονη Αριστερά που διατηρώντας το όραμα και τους στόχους, θα παρουσιάζει εφι­κτές προτάσεις απαλλαγμένες από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος, ικανές να αντιμετωπίσουν τις δύο κύριες σύγχρονες προκλήσεις, την κοινωνική και οικολογική κρίση.

και τους καλούμε να συμβάλλουν σε κάθε προσπάθεια προς αυτήν την κατεύθυνση.

Θεωρούμε ότι αυτά που κατ’ αρχήν προτείνουμε, σε αυτό το κείμενο είναι συνεπή προς τους στόχους, ενέχουν μια στοιχειώδη συνεκτικότητα, εί­ναι κατά βάση εφικτά και ότι παρέχουν την δυνατότητα να αντιμετωπιστούν πιο αποτελεσματικά τα σύγχρονα προ­βλήματα.

Κατανοούμε ότι τίποτε δεν εγγυάται πως η πολιτική που απορρέει  από τις προτάσεις μας θα εξυπηρετήσει τους στόχους και τα οράματα του πολιτικού μας προτάγματος· απλώς έχουμε βάσιμες ελπίδες ότι είναι σε θέση να τα εξυπηρετήσει καλλίτερα.

Επιπλέον θεωρούμε ότι έχει περισσότερες προοπτικές να οικοδομήσει μια κοινωνία με λιγότερες αντιφάσεις και αντιθέσεις και ότι είναι σε θέση να αντιμετωπίσει πιο αποτελεσματικά τα οικολογικά ζητήματα.

Τέλος είμαστε πεπεισμένοι  ότι μια πολιτική που διαμορφώνεται ερήμην των πολιτών δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει κανένα πρό­βλημα προς όφελός τους.

Το παλαιό προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από το «νέο» για να διατηρηθεί στην εξουσία.

Τα άλλοτε κραταιά κόμματα, όπως παλαιότερα έτσι και σήμερα, δεν έχουν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο εξόδου από την κρίση. Ψελλίζουν ανούσιες προτάσεις ανακυκλώνοντας τις ίδιες πολιτικές που δημιούργησαν τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα. Μοναδικός τους στόχος να συμμετέχουν στα πολιτικά δρώμενα και στη νομή της εξουσίας και σε όφελος των οικονομικών συμμάχων τους.

Ως αποτέλεσμα όλων αυτών, αναδείχθηκε ως  νικητής των εκλογών, μάλλον ο Α. Τσίπρας κι όχι ο ΣΥΡΙΖΑ, που έχει απαξιωθεί πια σαν πολιτικό κόμμα από τις αλλεπάλληλες μεταλλάξεις, αρνούμενος να αποβάλλει τις αγκυλώσεις της παραδοσιακής Αριστεράς όπως  τον κρατισμό και τον συγκεντρωτισμό.

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ θυμίζουν/αποτελούν το παλαιό, που θεωρείται ταυτόσημο με τη διαφθορά και με τις πολιτικές που κατέστρεψαν την χώρα και τη κοινωνία.  Επί πλέον τόσο ο οικονομικός φιλελευθερισμός που θέλει να εκφράσει η Ν.Δ. όσο και η σοσιαλδημοκρατία που θέλει να εκπροσωπεί το ΠΑΣΟΚ και  που εδώ και πολλά χρόνια  έχει υιοθετήσει επίσης πλήρως τον οικονομικό φιλελευθερισμό, βρίσκονται συνολικά σε υποχώρηση μέσα στην κοινωνία.

Η Ελλάδα όμως οφείλει να γυρίσει σελίδα και να βρεθεί στην επόμενη ημέρα. Αυτήν που θα διαμορφώσουν οι κοινωνικές δυνάμεις εκφράζοντας τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών και της χώρας, πράγμα το οποίο δεν μπορούν και δεν θέλουν να κάνουν τα υπάρχοντα κόμματα.

Αυτός είναι ο μεγάλος αντίπαλος του συνόλου των υπαρχόντων πολιτικών κομμάτων αλλά και της κυβέρνησης. Όσο τα παλαιά κόμματα, μαζί με τους μηχανισμούς των ΜΜΕ και των οικονομικών ελίτ, εμποδίζουν την έκφραση αυτών των κοινωνικών δυνάμεων, η χώρα θα ταλαιπωρείται και θα καθυστερεί να προχωρήσει στην επόμενη μέρα.

Δυστυχώς,  για όλους μας, το πολιτικό σύστημα στο σύνολο του, δεν εκσυγχρονίστηκε και ενώ η κοινωνία αναζητά λύσεις για τα προβλήματα της, δεν φαίνεται να τις έχει ούτε  η σημερινή κυβέρνηση που αυτο-προσδιορίζεται ως Αριστερή. Είναι φανερό, μετά από 42 χρόνια μεταπολίτευσης, η Αριστερά δεν φρόντισε να εκσυγχρονιστεί.

Δεν ήταν έτοιμη να έχει ένα σχέδιο διεξόδου από την σημερινή κρίση.

Δεν αρκεί να αυτο-προσδιορίζεσαι ως Αριστερός και να μην έχεις την δυνατότητα, όταν σε καλεί η χώρα και η κοινωνία, να προτάξεις το δικό σου πολιτικό σχέδιο απέναντι στα αδιέξοδα που δημιούργησαν τα δεξιά κόμματα στο σύνολο τους, αλλά και ο ίδιος ο εκσυγχρονισμός του καπιταλισμού με το χρηματιστηριακό κεφάλαιο και τις παγκοσμιοποιημένες αγορές.

 

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση η Ανανεωτική Αριστερά οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες

της και να απευθυνθεί:

·      στους πολίτες που αισθάνονται αριστεροί αλλά απογοητεύθηκαν από τη στροφή των κομμάτων της Αριστεράς στον άκριτο κυβερνητισμό,

·      στους ανθρώπους της εργασίας αλλά και στους ανέργους,

·      στη μεσαία τάξη που υποφέρει από την οικονομική κρίση και

·      στους ανθρώπους που υπερασπίζονται το περιβάλλον, ακολουθώντας ένα νέο αξιακό και παραγωγικό μοντέλο, μια διαφορετική στάση ζωής.

Αυτές οι κοινωνικές δυνάμεις έχουν την ανάγκη να εκφραστούν για να αποτελέσουν τις νέες πολιτικές δυνάμεις με στόχο τον μετασχηματισμό της χώρας.

Πάνω σε αυτές τις αρχές πρέπει να αρχίσει ο διάλογος σε όλη τη χώρα για τη δημιουργία μίας κοινωνικής συμμαχίας που θα αναδείξει και θα ενώσει τις κοινωνικές δυνάμεις της προόδου με στόχο την αλλαγή και την ευημερία της χώρας.

Η κοινωνία μας έχει ανάγκη από βαθιές πολιτικές τομές και οι πολίτες από ειλικρινή και έντιμο λόγο που θα προβάλει σχέδιο διεξόδου στα καθημερινά τους προβλήματα.

Το Δίκτυο Ανανεωτικής Αριστεράς:

·         προσπαθεί να εισάγει την ενεργή συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων, αλλά και στην άσκηση πολιτικής

·         έναντι της ατομικότητας εισάγει την αλληλεγγύη και το συνεργατισμό,

·         προσβλέπει σε ένα νέο μοντέλο βιώσιμης οικονομίας με αειφορεία, που λαμβάνει υπόψη το οικολογικό και κοινωνικό αποτύπωμα κάθε παραγωγικής διαδικασίας, που οδηγεί σε  αύξηση της ευημερίας της κοινωνίας συνολικά αλλά και του καθε πολίτη χωριστά.

Το ιστορικό ρεύμα της Ανανεωτικής  Αριστεράς ήρθε στο τέλος του 20^ου αιώνα ως η υπέρβαση των παλαιών πολιτικών σχεδίων των κομμουνιστικών, σοσιαλιστικών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων που δημιούργησαν προβλήματα και παραμόρφωσαν τις σοσιαλιστικές ιδέες για το μετασχηματισμό της κοινωνίας. Η υπέρβαση αυτή του παλαιού και αποτυχημένου ήταν απαραίτητος όρος για τον εκσυγχρονισμό της Αριστεράς.

Η οικονομική κρίση στην χώρα μας, εκτός από το σκληρό διεθνές περιβάλλον και την παγκόσμια κρίση, τις ατελείς δομές εσωτερικής οργάνωσης (μη παραγωγικά πρότυπα  μεταπρατικού κυρίως χαρακτήρα), όπως και την σταδιακή υπερχρέωση εν αγνοία του μεγάλου τμήματος της κοινωνίας, αλλά και με συνενοχή τμήματος συγκεκριμένων οικονομικών τάξεων και επαγγελματικών ομάδων, διευρύνθηκε και βάθυνε λόγω του θεσμικού ελλείμματος και της ανορθολογικής οργάνωσης της δημόσιας διοίκησης, του πολιτικού συστήματος αλλά και της λειτουργίας της κοινωνίας γενικότερα.

Η χρεοκοπία, η κατάρρευση της Ελληνικής οικονομίας στο φόντο της διεθνούς οικονομικής κρίσης δεν είναι το μοναδικό αποτέλεσμα αυτής. Τα αίτια κυρίως είναι ενδογενή και συνδέονται με το μοντέλο πολιτικής και οικονομικής διακυβέρνησης της χώρας από τη μεταπολίτευση και μετά.

Η οικονομική κρίση, εκδηλώθηκε ως δημοσιονομική κρίση (κρίση χρέους και ελλειμμάτων) και εξελίχθηκε σε κρίση δανεισμού.

Ουσιαστικά όμως είναι κρίση ανταγωνιστικότητας, όπως εντοπίζεται διαχρονικά, στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, στην αποσάθρωση της παραγωγικής βάσης και την εξασθένηση της δυναμικής της Ελληνικής οικονομίας.

Η οικονομική κρίση επομένως είναι πρωτίστως κοινωνική κρίση ως απόρροια της κρίσης του πολιτικού συστήματος, ως νοοτροπία διοίκησης, ως συμπεριφορά, ως θεσμική λειτουργία και εντέλει είναι ταυτόχρονα κρίση πολιτισμική, που απλώθηκε παντού και εισχώρησε σε όλους τους αρμούς της κοινωνίας.

Είναι όμως και ηθική κρίση που την δημιούργησε το διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο και δεν μπορεί να διορθωθεί, αλλά μόνο να απορριφθεί συνολικά από την ίδια την κοινωνία, γιατί κάθε προσπάθεια οικονομικής και κοινωνικής αναδιοργάνωσης προσκρούει  στην πολύμορφη σήψη που το ίδιο δημιούργησε. 

Η Σύγχρονη Ανανεωτική Αριστερά, διαρκώς Ανανεούμενη, διατηρώντας τα οράματα για μια κοινωνία με ελευθερία και ισότητα, αντιλαμβάνεται το Σοσιαλισμό, σαν ένα σύστημα διαρκούς κοινωνικής και οικονομικής εξέλιξης και μετασχηματισμού, με δημοκρατία αυτονομία και αυτοδιαχείριση, για ένα άλλο πρότυπο ζωής, απέναντι στον καταναλωτισμό και την εμπορευματοποίηση.

Στη πράξη προωθείται η συνεργατικότητα, η συμμετοχικότητα, η εργασιακή δημοκρατία, ο περιορισμός της υπερεργασίας και του ποσοστού υπεραξίας της εργασίας προς όφελος του συνόλου της κοινωνίας, με ενίσχυση των καθολικών κοινωνικών παροχών και με βάση τις δυνατότητες και τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών και λαμβάνοντας πάντα υπόψη τις οικολογικές επιταγές. Η Ανανεωτική Αριστερά στον 21^ο αιώνα δε μπορεί παρά να είναι ανανεούμενη και να υπερβαίνει τα πολιτικά σχέδια που δοκιμάστηκαν από την Αριστερά τον 20^ο αιώνα (σοσιαλιστική, σοσιαλδημοκρατική, κομμουνιστική εκδοχή) και να απαντά με πειστικότητα στα νέα δεδομένα (οικολογική- πλανητική κρίση, παγκοσμιοποιημένες αγορές) και να συμπεριλάβει τις τεχνολογικές εξελίξεις (πληροφορική, ανανεώσιμες – ήπιες μορφές ενέργειας) στην προώθηση του πολιτικού της σχεδίου.

Το επιδιωκώμενο παραγωγικό μοντέλο με σχήματα πολύ-επίπεδης δημοκρατικής διακυβέρνησης στηρίζεται στην αποκέντρωση, στην αυτονομία και στον αποτελεσματικό συντονισμό της κεντρικής διοίκησης και των αποκεντρωμένων δομών λήψης αποφάσεων, στην συμφιλίωση οικονομίας – κοινωνίας και οικολογίας και στην υιοθέτηση βιώσιμων καταναλωτικών μοντέλων και παραγωγικών διαδικασιών.  Στο πλαίσιο αυτό ο πολίτης έχει ενεργό ρόλο τόσο σε επίπεδο γνωμοδότησης όσο και σε επίπεδο σχεδιασμού και λήψης αποφάσεων, μέσα από αυτο-διαχειριζόμενα Κέντρα Εφαρμογής Οικονομικών Πολιτικών για την υλοποίηση των οποίων απαιτείται επανασχεδιασμός της χρησιμοποίησης των διαθέσιμων πόρων, με γνώμονα την αποτελεσματικότητα και το παραγωγικό- κοινωνικό-περιβαλλοντικό-κλιματικό αποτύπωμα. Παράλληλα πρέπει να υποστηριχθούν νέες τεχνολογίες στον τομέα της πληροφορικής και ιδιαίτερα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, της εξοικονόμησης ενέργειας και φυσικών πόρων και γενικότερα στην καινοτομική και δημιουργική επιχειρηματικότητα των νέων, δίνοντας έμφαση στη θέσπιση κινήτρων ανάπτυξης πολύ-συμμετοχικών μορφών οικονομικής οργάνωσης διαμορφώνοντας μια νέα κουλτούρα επιχειρηματικότητας, που δυστυχώς σήμερα απουσιάζει.

Στηρίζουμε την ισορροπία μεταξύ των Δημόσιου και Ιδιωτικού, επιδιώκουμε και προωθούμε συνεχώς μια νέα πολιτική που επιβλέπει, επιμελείται, οργανώνει, σχεδιάζει και εν τέλει αξιοποιεί εκείνες τις επενδύσεις που προσφέρουν Οικονομική, Κοινωνική και Περιβαλλοντολογική αξία.

Ζητούμενο σήμερα είναι η διαμόρφωση ενός  Εθνικού Σχεδίου Εναλλακτικής Παραγωγικής  Συγκρότησης της χώρας με συγκεκριμένες ενέργειες και χρονοδιάγραμμα και με κυρίαρχα χαρακτηριστικά την βιωσιμότητα, την αποκέντρωση, την κοινωνική αλληλεγγύη, την συνεργατική οικονομία, την λελογισμένη χρήση των φυσικών πόρων, την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα.

Κύριο ζητούμενο σήμερα είναι η μεγέθυνση της παραγωγικής βάσης σε επιλεγμένους τομείς της Ελληνικής οικονομίας με στόχο την επάρκεια στον αγροτο-διατροφικό τομέα και στην ενέργεια, την δημιουργία προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας στον δευτερογενή τομέα, την ενίσχυση της ποιότητας ζωής, των κοινωνικών - πράσινων υποδομών και της δημόσιας υγείας, καθώς και την ανάπτυξη ενός νέου βιώσιμου Τουριστικού μοντέλου που αξιοποιεί όλες τις δυνατότητες της εγχώριας παραγωγικής βάσης, ενώ στηρίζει την ενεργειακή μετάβαση και την οικολογική μεταστροφή.

Αγωνιζόμαστε για να περάσουμε από την πολιτική οριζόντιας και άδικης λιτότητας σε μια πολιτική οικονομικής, κοινωνικής και οικολογικής βιωσιμότητας που θα αντιμετωπίσει τα δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας αλλά και τα γενικότερα διαρθρωτικά προβλήματα. Η εποχή των μονόδρομων, των ισοπεδωτικών περιοριστικών πολιτικών αλλά και των ψευδαισθήσεων και των συνθημάτων που θα καταργούσαν την λιτότητα με έναν νόμο δεν μας έβγαλαν πουθενά. Χρειάζεται τώρα να ανοίξει ο δρόμος για ένα διαφορετικό σχέδιο που θα διαμορφωθεί μέσα από κοινωνικό και πολιτικό διάλογο και θα βασίζεται σε μια ολοκληρωμένη και ισορροπημένη εναλλακτική στρατηγική βαθιών αλλαγών που θα έχουν την υποστήριξη και την συμμετοχή της κοινωνίας.

Καλούμε τους πολίτες,

που συντάσσονται στην ιδέα της Συγκρότησης της Κοινωνίας, να συν-διαμορφώσουν με την ενεργή τους στάση και πρακτική έναν νέο πολιτικό χώρο που μοναδιαίο στόχο θα έχει την βιώσιμη Κοινωνική Ευημερία, για όλους/ες με οικολογική δικαιοσύνη.

Οι ευαισθητοποιημένοι πολίτες που αγωνιούν για την βελτίωση της καθημερινότητάς τους προσδοκώντας Ισονομία, Κοινωνική Δικαιοσύνη, Δημοκρατία, Αλληλεγγύη, Οικολογική Δικαιοσύνη πρέπει να αναλάβουν δράση σε αυτό το κρίσιμο σημείο της Ευρωπαϊκής και Ελληνικής Ιστορίας.

Το παλαιό παρωχημένο κομματικό σύστημα επιβάλλεται να αντικατασταθεί τάχιστα, από συλλογικές, συμμετοχικές διαδικασίες που με πυξίδα το Κοινωνικό και Οικολογικό όφελος θα συγκροτήσει την χώρα και θα της δώσει τις ευκαιρίες που της αναλογούν για το μέλλον της.

Το κράτος και η πολιτική των ολίγων, δεν μπορεί να συνεχίσουν να επιβάλλουν τους όρους τους.

Η κοινωνία που δεν αποκλείει κανέναν,

αντικαθιστά το απαξιωμένο παλαιό, που στρέφεται ενάντια στους πολλούς

με αφύπνιση και δράση, διεκδικώντας την ευκαιρία στο μέλλον της.